کنز الرموز حسینی

1 چون سمند فکرتم جولان نمود گوی معنی از دو عالم در ربود

2 پرتو عشق آمد این افسانه چیست آشنا داند که این بیگانه نیست

3 عالمی دانم به گفتگوی عشق در میان یک تن ندارد بوی عشق

4 عشق بر چرخ حقیقت اختراست از محبت یک قدم بالاتر است

1 از حجاب نفس ظلمانی برآی تا شوی شایسته قرب خدای

2 آفتاب از آسمان پیدا نمود چشم نابینا نمی بیند چه سود

3 ای که چشمت را به معنی نور نیست نزد حق شو حق ز بنده دورنیست

4 ای بما از ما بما نزدیکتر داند آنکس کو ز خود دارد خبر

1 ای ز نور عقل گشته بهره مند در همه عالم بدانش سربلند

2 در ولایت خطبه ها بر نام تست این همه دانه برای دام تست

3 حجة الله است عقلت هوشدار تا نیاری هیچ عذری بهرکار

4 پیش دارم منزلی دورودراز زیر هرگامی دو صد شیب و فراز

1 چیست تجرید از علایق پاک شو در ره آزادگان چالاک شو

2 همچو مرغان بسته دانه مباش مبتلای خویش و بیگانه مباش

3 همچو گل خندان و بیرون شو ز پوست گر تو را معنی تجریدی ازوست

4 در لب دریا به غواصان نگر کو ب ه تجرید آورد چندان گهر

1 عاشقی در موج دریائی فتاد عاقلی از ساحلش آواز داد

2 گفتش ای مسکین برون آرم تو را یا چنین سرگشته بگذارم تو را

3 پاسخش این داد کای روشن روان گر ز من پرسی نه این دانم نه آن

4 بر مراد خود نخواهم یک نفس زانکه مقصودم مراد اوست بس

1 ای اسیر خود حجاب خود توئی پاک باید دامن از گرد دوئی

2 جان چو پروانه بروی شمع ب اش آنگهی در بزم وحدت جمع باش

3 یک دل و صد آرزویش مشکل است یک مرادت بس بود چون یک دلست

4 هر کرا در دل پریشانی کشد زود بنیادش ب ه ویرانی کشد

1 ای گرامی گوهر عالی نسب دانش آموز و شناسائی طلب

2 رهنمایانی که بینا بوده اند هم بدانش راه حق پیموده اند

3 مردم دانش ورای عالمست دیو مردم هم ز نسل آدمست

4 ای بداغ جهل خود را سوخته جز فراموشی دلت نا م وخته

1 مرحبا ای شهسوار تیز گام چون ز توفیقش گذشتی زین مقام

2 شاد باش ای مقبل فرخنده فال گوی معنی را همی بر سوی حال

3 ای گل خندان سر از غنچه برآر باد نوروز است و ابر نوبهار

4 خار غم بیرون کش از پای امید چون نسیم صبحدم دادت نوید

1 رفت ادهم در یکی دیر کهن راهبی دید آشنای این سخن

2 امتحان کردش که ای سرگشته مرد پایبند این چنین جایت که کرد

3 گر در این دیر کهن منزل کنی پوشش و خورازکجا حاصل کنی

4 راهبش گفت این سخن از من خطاست از خداپرس اینکه روزی ده خداست

1 هان حسینی این همه سودا چراست بر سر بازارت این غوغا چراست

2 بشکن این گوهر که مقدارش نماند در دو عالم یک خریدارش نماند

3 مرغ زیرک باش بشکن دام را خاک ره بر سر فکن ایام را

4 آتش انگیز است هر بادی که هست بر گذر زین محنت آبادی که هست