آن ما حی جلالت و حامی دین از حسین خوارزمی غزل 1
1. آن ما حی جلالت و حامی دین حق
آن والی ولایت جان شاه اولیا
ای دور مانده از حرم خاص کبریا از حسین خوارزمی غزل 1
1. ای دور مانده از حرم خاص کبریا
سوی وطن رجوع کن از خطه خطا
دامن همت برافشان ای دل از از حسین خوارزمی غزل 3
1. دامن همت برافشان ای دل از کبر و ریا
بعد از آن بر دوش جان افکن ردای کبریا
گوهر درج جلالت ماه برج سلطنت از حسین خوارزمی غزل 4
1. گوهر درج جلالت ماه برج سلطنت
آفتاب اوج عزت شاه فوج اولیا
من حسین وقت و نااهلان یزید از حسین خوارزمی غزل 5
1. من حسین وقت و نااهلان یزید و شمر من
روزگارم جمله عاشورا و منزل کربلا
دلا تا کی پزی سودا درون گنبد از حسین خوارزمی غزل 6
1. دلا تا کی پزی سودا درون گنبد خضرا
قدم بر فرق فرقد نه بهل بازیچه دنیا
ز درد جور آن دلبر مکن ای دل از حسین خوارزمی غزل 7
1. ز درد جور آن دلبر مکن ای دل شکایت‌ها
که دردش عین درمانست و جور او عنایت‌ها
ای صفات کبریایت برتر از از حسین خوارزمی غزل 8
1. ای صفات کبریایت برتر از ادراک ما
قاصر از کنه کمالت فکرت و ادراک ما
شه من بدرد عشقت بنواز جان از حسین خوارزمی غزل 9
1. شه من بدرد عشقت بنواز جان ما را
که دلم ز درد یابد همه راحت و دوا را
گشت مسلم ز عشق ملک معانی از حسین خوارزمی غزل 10
1. گشت مسلم ز عشق ملک معانی مرا
شهره آفاق کرد عشق نهانی مرا
چون تو جان منی ای جان چه از حسین خوارزمی غزل 11
1. چون تو جان منی ای جان چه کنم جان و جهان را
چو منم زنده به عشقت چه کشم منت جان را