مفردات همام تبریزی

1 از دیده گرچه دوری از دور در حضوری در جسم دل چو جانی در چشم جان چو نوری

1 بیش از آن است که آید ز زبان تقریرش ی میسر شود از نوک قلم تحریرش

1 ای سواد نامه‌ات نور سواد دیده‌ام تازه جانی یافتم تا نامه‌ات را دیده‌ام

1 در سماع آمد بت خوبان چین آفتابی بر زمین در چرخ بین

1 مرا به فکر چه حاجت که شعر من آبی‌ست که طبع را ز لبت در دهان همی‌آید

1 درین دیار بدان زنده‌ام که گه‌گاهی نسیم باد صبا زان دیار می‌آید

1 من کیم باری که نامم بر زبان آورده‌ای یا به نوک کلک در تصنیف نامم برده‌ای

1 ز دولت تو مرا دست داده بود دمی به بندگیت که تاریخ روزگار من است

1 سعادت با سلامت یار بادت نگه‌دار حوادث کردگارت

1 به آن هم مفتخر هم مبتهج شد دلش با انس و راحت ممتزج شد