انگور و شراب را سعادت بادا از همام تبریزی رباعی 1
1. انگور و شراب را سعادت بادا
می مستی و خواب را سعادت بادا
...
جهدی بنما تا بشناسی حق از همام تبریزی رباعی 2
1. جهدی بنما تا بشناسی حق را
کانجا نخرند غلغل و بقبق را
...
ای هجر تو خون کرده جگر یاران از همام تبریزی رباعی 3
1. ای هجر تو خون کرده جگر یاران را
از وصل تو شادی دل غم‌خواران را
...
ای در سر زلف تو پریشانی‌ها از همام تبریزی رباعی 4
1. ای در سر زلف تو پریشانی‌ها
خوی لب لعلت شکرافشانی‌ها
...
ای دل که شدی در سر آن زلف از همام تبریزی رباعی 5
1. ای دل که شدی در سر آن زلف به تاب
در جایگه خوشی مکن جنگ و عتاب
...
زنهار مبالغت مکن در هر از همام تبریزی رباعی 6
1. زنهار مبالغت مکن در هر باب
در مذهب صاحب خرد این نیست صواب
...
گویند که هست بی نشان آب از همام تبریزی رباعی 7
1. گویند که هست بی نشان آب حیات
و اندر ظلمات است نهان آب حیات
...
عشق تو که در دل آتش تیز افروخت از همام تبریزی رباعی 8
1. عشق تو که در دل آتش تیز افروخت
دانم که به شمع سوختن او آموخت
...
ای چشم تو را چو من جهانی از همام تبریزی رباعی 9
1. ای چشم تو را چو من جهانی شده مست
در پای تو افتاده چو گیسوی تو پست
...
دوشش دیدم زلف بشولیده از همام تبریزی رباعی 10
1. دوشش دیدم زلف بشولیده و مست
می آمد و دسته‌ای گل سرخ به دست
...
ای آنکه لبت آب حیات طرب از همام تبریزی رباعی 11
1. ای آنکه لبت آب حیات طرب است
روی تو چو باده خرمی را سبب است
...
در آرزوی تو شمع را جان از همام تبریزی رباعی 12
1. در آرزوی تو شمع را جان به لب است
زان مرده و سوخته چو من روز و شب است
...