روز دیگر که با از هلالی جغتایی شاه و درویش 36
1. روز دیگر که با هزار شکوه
رخ نمود آفتاب از سر کوه
بار دیگر که خسرو از هلالی جغتایی شاه و درویش 37
1. بار دیگر که خسرو انجم
سرطان را گرفت در قلزم
بود چون بحر و از هلالی جغتایی شاه و درویش 38
1. بود چون بحر و کان ز معنی پر
این یکی لعل دارد و آن یکی در
از قضا دور چرخ از هلالی جغتایی شاه و درویش 39
1. از قضا دور چرخ کاری کرد
شاه اندیشهٔ شکاری کرد
خوشنویسی که از هلالی جغتایی شاه و درویش 40
1. خوشنویسی که این رقم زده بود
بر ورق این‌چنین قلم زده بود
شاه تا نامهٔ از هلالی جغتایی شاه و درویش 41
1. شاه تا نامهٔ پدر برخواند
نیت شهر کرد و مرکب راند
این بود اقتضای از هلالی جغتایی شاه و درویش 42
1. این بود اقتضای لیل و نهار
که رسد افت خزان و بهار
شاه را خواندی از هلالی جغتایی شاه و درویش 43
1. شاه را خواندی سوی خود خسرو
گفت از من وصیتی بشنو
لاله‌زار جهان از هلالی جغتایی شاه و درویش 44
1. لاله‌زار جهان عجب باغی‌ست
که از آن باغ هر نفس داغی‌ست
دور او همچو دور از هلالی جغتایی شاه و درویش 45
1. دور او همچو دور می خوش بود
همه عالم به دور وی خوش بود
چون ز الطاف شاه از هلالی جغتایی شاه و درویش 46
1. چون ز الطاف شاه نیک‌اندیش
خبر آمد به عاشق درویش
گفت راوی که شاه از هلالی جغتایی شاه و درویش 47
1. گفت راوی که شاه هر نفسی
آن گدا را همی نواخت بسی