باز چون موسم از هلالی جغتایی شاه و درویش 48
1. باز چون موسم زمستان شد
آتش از خرمی گلستان شد
چون سر زلف شب از هلالی جغتایی شاه و درویش 49
1. چون سر زلف شب به دست آمد
قرص خورشید را شکست آمد
آه ازین منزلی از هلالی جغتایی شاه و درویش 50
1. آه ازین منزلی که در پیش‌ست
که گذرگاه شاه و درویش‌ست
شکر لله که این از هلالی جغتایی شاه و درویش 51
1. شکر لله که این خجسته کلام
شد به کام دل شکسته تمام
کرکسی ژاژخای از هلالی جغتایی شاه و درویش 52
1. کرکسی ژاژخای بی‌معنی
با همایی فتاد در دعوی
کردگارا به بی‌نیازی از هلالی جغتایی شاه و درویش 53
1. کردگارا به بی‌نیازی خویش
به کریمی و کارسازی خویش