بر رخ چه درگشاید، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1284
1. بر رخ چه درگشاید، بیگانهٔ وفا را
چشمی که می نبیند دیدار آشنا را؟
...
آوارهٔ عالم، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1285
1. آوارهٔ عالم، نگهی، ساخته ما را
آن گوشه نشین، دربه در انداخته ما را
...
دل نازک، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1286
1. دل نازک، پر از خون است و رسوا می کند ما را
غلط در بزم او ساقی، به مینا می کند ما را
...
سرشک لاله از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1287
1. سرشک لاله گون، رشک گلستان می کند ما را
بهار خار مژگان، گل به دامان می کند ما را
...
چو شیشه بود از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1288
1. چو شیشه بود تمنا تن کبود، مرا
فلک به سنگ جفای تو آزمود، مرا
...
سمند جلوه از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1289
1. سمند جلوه او، کرده تا غبار مرا
چو گردباد، بلند است از مزار مرا
...
رفت آنکه از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1290
1. رفت آنکه دل به محنت، آسوده بود ما را
چشم از فسانه غم، شب می غنود ما را
...
تب و تاب دوزخ از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1291
1. تب و تاب دوزخ از دل نبرد بهشت ما را
شده همچو شمع داغت، خط سرنوشت ما را
...
دادی به باد، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1292
1. دادی به باد، طره عنبر سرشت را
کردی کساد، نکهت باغ بهشت را
...
چنان افشاند از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1293
1. چنان افشاند چشمم، بی‌تو، اشک بی‌محابا را
که ابر امشب، غلط هردم به دریا می‌کند ما را
...
فکند از نظرش، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1294
1. فکند از نظرش، چشم کینه خواه مرا
به نیمه راه، نگهداشت، آن نگاه مرا
...
شرار آتش از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1295
1. شرار آتش دل، شبنم است باغ مرا
نفس چو گرم کشم، تر کند دماغ مرا
...