قطعات حزین لاهیجی

1 ازچهل سال فزون شد که به شیرین سخنی من چو خورشید در اقطار جهانم مشهور

2 آن سرافیل نفس سوخته ام کزتف دل می دمد از گلوی خامهٔ من نفخهٔ صور

3 بالد از تربیت نالهٔ من شعلهٔ شوق زیر بال نفسم، گرم شود آتش طور

4 هر گهر کز رک نیسان قلم ریخته ام بود آویزه ی گوش و بر ایام و شهور

1 شاعر و شعر شناسان، قلمم را به زبان رفته ابطای حقی گاه و گه ابطای یلی؟

2 گاه در طول کند صف شکنی، گاه به عرض ذوالفقار کف خصم افکن کرار علی

3 گر گذارد قدمی سوی چپ و راست، سزاست از تهمتن نبود عیب، به میدان یلی

4 زلف لیلی ست سوادم، چه پریشان، چه به خم توبه پرداز به آرایش زلف عملی

1 ای دل، به قدر خواهش، در چشم خلق خواری آری به قدر حاجت، طالب ذلیل باشد

2 یک قطره آبرو را، نتوان به زندگی داد لب تشنه جان سپارم،گر سلسبیل باشد

3 آزادی دو عالم، در قطع آرزوهاست این نکته رهروان را، یارب دلیل باشد

1 نور دل و دیده، مجلس آرای زمان ملا عبدالله فاضل عالیشان

2 در ماه مبارک، سفری شد ز جهان تاریخ وفات اوست ماه رمضان

1 ریزد شکرین نکته حزین از نی کلکم کام همه شکرشکنان ساخته شیرین

2 از غاشیه داران کمیت است کمیتم اندیشه چو بندد، به کمیت قلمم زین

3 خونین جگر ازحسرت او، اخطل واعشی غرق عرق از خجلت او کوثر و غسلین

4 در مرحلهٔ وادی قدس است، سبکسیر در مصطبهٔ عالم ذوق است به تمکین

1 لوحش الله خامه ام که به صدق هست با معنیش وفا و وفاق

2 ترجمان غم نهان من است چون زبان، بسته با دلم میثاق

3 هم نی خوش نوا و هم نایی آه عشاق و ناله سنج عراق

4 پیکر عشق را بود محیی شاهد حسن را بود خلاق

1 مولود عزیز، قرّهٔ العین کمال افزود کمال، ماه فروردین را

2 از سال ولادتش، دهد نام، خبر بشماری اگر، میرضیاء الدّین را

1 هر روز کز سرور تو ای شاه بگذرد روزی مرا هم از غم جانکاه بگذرد

2 آخر، نه راحت تو بماند نه محنتم این هر دو، چون نسیم سحرگاه بگذرد

3 بر هر که هست، چون خوش و ناخوش، گذشتنی است خرّم کسی که با دل آگاه بگذرد

1 خامهٔ مشکین من، تا شده معنی طراز کرده جهان سخن، تنگ به دانشوران

2 سر نتواند فراخت، حاسد برگشته بخت خامه مرا در بنان، تیر بود درکمان

1 گشته ست صفحه، دامن دشت ختن حزین نازم خرام کبک همایون مثال را

2 در حکم ماست ملک سلیمانی سخن گوییم شکر سلطنت بی زوال را

3 نیروی کلک ماست که بالیده از غرور بر خاک عجز، ناصیهٔ پور زال را

4 اوج فلک در آب گهر گشته غوطه ور کلکم گشوده تاکف دریا نوال را