مهی کز دوریش در خاک خواهم کرد جا امشب از هاتف اصفهانی غزل 13
1. مهی کز دوریش در خاک خواهم کرد جا امشب
به خاکم گو میا فردا، به بالینم بیا امشب
بوده است یار بی من اگر دوش با رقیب از هاتف اصفهانی غزل 14
1. بوده است یار بی من اگر دوش با رقیب
یا من به قتل میرسم امروز یا رقیب
شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب از هاتف اصفهانی غزل 15
1. شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب
شبی کز روز خوشتر باشد آن شب امشب است امشب
چون شیشهٔ دل نه از ستم آسمان پر است از هاتف اصفهانی غزل 16
1. چون شیشهٔ دل نه از ستم آسمان پر است
مینای ما تهی است دل ما از آن پر است
قاصد به خاک بر سر کویش فتاده کیست از هاتف اصفهانی غزل 17
1. قاصد به خاک بر سر کویش فتاده کیست
بر خاک آستانهٔ او سرنهاده کیست
ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت از هاتف اصفهانی غزل 18
1. ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت
که اول از دل مجروح من نشان نگذاشت
هرگزم امید و بیم از وصل و هجر یار نیست از هاتف اصفهانی غزل 19
1. هرگزم امید و بیم از وصل و هجر یار نیست
عاشقم عاشق مرا با وصل و هجران کار نیست
حرف غمت از دهان ما جست از هاتف اصفهانی غزل 20
1. حرف غمت از دهان ما جست
یا آتشی از زبان ما جست
لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است از هاتف اصفهانی غزل 21
1. لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است
که مدعا طلبیدن ز یار بیادبی است
ای باده ز خون من به جامت از هاتف اصفهانی غزل 22
1. ای باده ز خون من به جامت
این می به قدح بود مدامت
گفتم نگرم روی تو گفتا به قیامت از هاتف اصفهانی غزل 23
1. گفتم نگرم روی تو گفتا به قیامت
گفتم روم از کوی تو گفتا به سلامت
چه گویمت که دلم از جدائیت چون است از هاتف اصفهانی غزل 24
1. چه گویمت که دلم از جدائیت چون است
دلم جدا ز تو دل نیست قطرهٔ خون است