رباعیات در دیوان اشعار سید حسن غزنوی

1 کس را ز فراق نیست این غم که مراست این سوز دل و دو چشم پرنم که مراست

2 وین کار نکو ز عشق درهم که مراست جز مایه درد نیست مرهم که مراست

1 فردا بخرم هر آنچه در شهربلاست جز آن نتوان که برسر بنده قضاست

2 ما را گویند گرد بلا بیش مگرد گردم که خوشیهای جهان زیر بلاست

1 می بر کف من نه که دلم پر تاب است وین عمر گریز پای چون سیماب است

2 بشتاب که آتش جوانی آب است بر خیز که بیداری دولت خواب است

1 با دل گفتم که جان غمگین بی تست دریاب که بیچاره مسکین بی تست

2 دل گفت که ما هر دو ز تو سیر دلیم چندین غم بیهوده مخور کین بی تست

1 جورم همه زان غمزه خونخواره تست رنجم همه زان گزدم جراره تست

2 ای جان جهان مباد بر دشمن تو آنچه از تو بر این عاشق بیچاره تست

1 از دل همه آسایش جان رفت ز دست وز دل تن بیچاره بدین روز نشست

2 در جمله هر مراد و مقصود که هست نومید شدم زین دل امید پرست

1 در رزمت و بزمت ای شه عدل پرست شش چیز ز شش چیز بنازد پیوست

2 تیغ از کف و رایت از صف و تیر از شست تاج از سرو تخت از قدم و جام از دست

1 عکس تو ازاین دیده غمناک برست بگرفت دل پر آتشم نقش تو چست

2 در دیده و دل گر چه همی صورت تست دانی که در آب و آتشم نتوان جست

1 امشب مه من که آفتابی دگر است هربوسه که می دهد شرابی دگر است

2 شکرانه هزار جان فدا باید کرد کان دیده چو این دیده برآبی دگر است

1 آن دل که هزار کامکاری کرده است برمرکب کامها سواری کرده است

2 امروز براو نظاره میباید کرد تا عشق براو چه دست یاری کرده است