خورشید همی سجده برد قد ترا از غزنوی رباعی 1
1. خورشید همی سجده برد قد ترا
در نتوان یافت حسن بیحد ترا
ای چشم من از نقش رخت دفتر آب از غزنوی رباعی 2
1. ای چشم من از نقش رخت دفتر آب
آورده غمت راز دلم برسر آب
از زلف تو دل برون گرفتم مطلب از غزنوی رباعی 3
1. از زلف تو دل برون گرفتم مطلب
آسان تر صلح چون گرفتم مطلب
کردست مرا زمانه در تاب امشب از غزنوی رباعی 4
1. کردست مرا زمانه در تاب امشب
حیران شده میطپم چو سیماب امشب
آی آینه جود مصور دستت از غزنوی رباعی 5
1. آی آینه جود مصور دستت
وز چشمه خورشید سخی تر دستت
از جود تو برد ابر بر گردون رخت از غزنوی رباعی 6
1. از جود تو برد ابر بر گردون رخت
وز عدل تو تاج یافت پنداری بخت
از زلف تو باد گل سواری آموخت از غزنوی رباعی 7
1. از زلف تو باد گل سواری آموخت
وز خط تو مشک مه نگاری آموخت
افسوس که آن جان جهانم بفروخت از غزنوی رباعی 8
1. افسوس که آن جان جهانم بفروخت
نخریده هنوز در زمانم بفروخت
هر کیسه که بر وفاش جان از دل دوخت از غزنوی رباعی 9
1. هر کیسه که بر وفاش جان از دل دوخت
بدرید و به آتش جفا پاک بسوخت
دل گرچه ز هجرت سپر تیر بلاست از غزنوی رباعی 10
1. دل گرچه ز هجرت سپر تیر بلاست
تن گر چه ز اندوه تو چون موی بکاست
کس را ز فراق نیست این غم که مراست از غزنوی رباعی 11
1. کس را ز فراق نیست این غم که مراست
این سوز دل و دو چشم پرنم که مراست
فردا بخرم هر آنچه در شهربلاست از غزنوی رباعی 12
1. فردا بخرم هر آنچه در شهربلاست
جز آن نتوان که برسر بنده قضاست