قصاید در دیوان اشعار سید حسن غزنوی

1 چو عزم کردم سوی سفر برأی صواب بریده گشت امیدم ز صحبت احباب

2 بدان امید که بهتر شود مگر کارم به من رسید هزاران هزار رنج و عذاب

3 گهی چو مور بکوشیدم از پی اخوان گهی چو مار بپیچیدم از غم اصحاب

4 دراین تفکر بودم که آن بت سرکش بر من آمد بی التماس من بشتاب

1 زهی ز روی زمین برگزیده شاه ترا بر آسمان شرف داده پایگاه ترا

2 امیر عادل تغری تغان دریا دل که جان سپارد از دل همه سپاه ترا

3 خدای داند و بس تا چگونه می زیبد جلال و دولت و اقبال عز و جاه ترا

4 بسا مصاف که راه ظفر در او گم بود ستاره وار خدنگت نموده راه ترا

1 چو دولت رفت بر تخت امارت مه تاجش پذیرفت استدارت

2 وزیری جست فحل و شهم و مقبل که باشد در همه کارش مهارت

3 بسازد کار عقبی از کفایت نگیرد نام دنیا از حقارت

4 به عزت ماه گردون سعادت بگوهر در دریای طهارت

1 شاه شاهان جهان بر تخت سلطانی نشست مردم چشم سلاطین در جهانبانی نشست

2 منت ایزد را که از نامش نشان خسروی بر طراز جامه رفت وبر زر کانی نشست

3 منت ایزد را که باری هم شهنشاهی به حق در مبارک مسند اسکندر ثانی نشست

4 منت ایزد را که در صدر خراسان و عراق هم خداوند عراقی و خراسانی نشست

1 چشمم ز غمت عقیق بار است رازم ز پی تو آشکار است

2 از عشق تو بی قرار گشتم عشق تو هنوز برقرار است

3 بیچاره دل من ای نگارین بی از تو مپرس تا چه زار است

4 در کار دلم یکی نظر کن کش با تو هزار گونه کار است

1 جان را ز عارض و لب او شیر و شکر است دل را ز طره و رخ او مشک و عنبر است

2 هم دل در آن وصال چو با عنبر است مشک هم جان در آن فراق چو با شیر شکر است

3 آشوب عقلم آن شبه عاج مفرشست نقل امیدم آن شکر پسته شکر است

4 در دیده اشک هست ولیکن لبالب است در سینه درد هست ولیکن سراسر است

1 آرامش و رامش همگان را بدر ماست بخشایش و بخشش ره جد و پدر ماست

2 گر در سهریم از جهت خلق سزد آن کین خفتن فتنه ز فراوان سهر ماست

3 ما را دل اگر هست قوی نیست عجب زانک خوش خوئی و شیرین سخنی گل شکر ماست

4 خورشید زند تیغ و شود منکسف از ماه آری چه عجب ماه بشکل سپر ماست

1 بر اعتدال هوا عدل شاه یار شده است چهار فصل جهان سر به سر بهار شده است

2 ز نفخت کرم شاه خاک پست و فرود چو آتش و می گلرنگ و آبدار شده است

3 برای دیدن او نرگس مضاعف را دو چشم گوئی در بوستان چهار شده است

4 نبود وقت شکوفه ولیک از این شادی ز خنده شاخ درختان شکوفه بار شده است

1 ای شاه دور چتر تو چرخ دگر شده است دولت عروس ملک ترا جلوه گر شده است

2 از حلقه جای شیر سوار ستارگان هم نام تو که شحنه چرخ است بر شده است

3 علم علی تو داری و آئین خوب تو آیینه دار صورت عدل عمر شده است

4 اینک ز حسن جلوه طاوس کز شرف درگاه تو نشیمن اهل نظر شده است

1 خاک را از باد بوی مهربانی آمد است در ده آن آتش که آب زندگانی آمد است

2 نرگس خوشبوی مخمور طبیعی خاستست بید خرم روی سر مست جوانی آمد است

3 باغ مهمان دوست برگ میزبانی ساخته است مرغ اندک زاد در بسیاردانی آمده است

4 باد نقاشی است یا عصار کو هر صبحدم این توانائیش بین کز ناتوانی آمد است