سفرنامهٔ منظوم حمیدالدین بلخی

1 بادِ مرو است یا نسیم سمن اینکه وقت سحر رسید به من

2 نافه های نسیم او از دور کرده مغزم پُر از بخار و بخور

3 گرچه دردِ سرِ سواری داشت دامنِ پر گلی بهاری داشت

4 نامه در پرّ و بیضه در چنگُل جیب پر مشک و، آستین پر گُل

1 وقتی اندر زمین و امر شاست؟ بود مردی گدا و گاوی داشت

2 از قضا را وبای گاوان خواست هر که را پنج بود چهار بکاست

3 روستایی ز بیم درویشی خواست تا بر قضا کند پیشی

4 بخرید آن حریصِ بی مایه بدل گاو خر ز همسایه

1 وقتی اندر سرا، و مَطبخِ جم جنگ کردند دیک و کاسه به هم

2 کاسه زرّین و دیک سنگین بود هر دو را طبع و دل پُر از کین بود

3 دیک با کاسه گفت هر فضلی گر تو فرعی و من بزرگ اصلی

4 گرچه بر روی خوان سواری تو داری از من هر آنچه داری تو

1 مجلس او چو خلد باقی باد کوثرش جام و حور ساقی باد

2 مسند از قدر او مزیّن باد صدر را ذات او معیّن باد

3 مدد او ز آب حیوان باد مدد او ز آب حیوان باد

4 آفرینش همیشه بر در باد سفته طبع منش به زیور باد