ای نفس چو کشت عمر در خوشه از مجد همگر رباعی 157
1. ای نفس چو کشت عمر در خوشه نشست
جان از مدد نشاط بی توشه نشست
...
جانا دل دیوانه دگر بند شکست از مجد همگر رباعی 158
1. جانا دل دیوانه دگر بند شکست
وین بار درست شد که پیوند شکست
...
دلبر به جفا قلب دل ریش شکست از مجد همگر رباعی 159
1. دلبر به جفا قلب دل ریش شکست
گفتم مشکن ز غم مرا بیش شکست
...
از عمر چه خوشتر است وصلت از مجد همگر رباعی 160
1. از عمر چه خوشتر است وصلت آنست
وزجان چه عزیزتر لبت صد جانست
...
از فرقت چشمت آب چشمم خونست از مجد همگر رباعی 161
1. از فرقت چشمت آب چشمم خونست
شوقم به لقای تو ز شرح بیرونست
...
هر دم غمم ای جهانفروز افزون از مجد همگر رباعی 162
1. هر دم غمم ای جهانفروز افزون است
هر لحظه دلم را تب و سوز افزونست
...
ای سرو سهی تازه نهالت چونست از مجد همگر رباعی 163
1. ای سرو سهی تازه نهالت چونست
نازک تن چون آب زلالت چونست
...
در عشق دلم فراق بهر افتاده از مجد همگر رباعی 164
1. در عشق دلم فراق بهر افتاده ست
وز صاف لطف به درد قهر افتاده ست
...
چشمم که سرشک را روائی داده از مجد همگر رباعی 165
1. چشمم که سرشک را روائی داده ست
از مهر تو بادل آشنائی داده ست
...
چون نیست ترا مهر و وفا در از مجد همگر رباعی 166
1. چون نیست ترا مهر و وفا در رگ و پوست
واندر نظرت هر آنچه زشت است نکوست
...
زان غم که به رویم آمد از کرده از مجد همگر رباعی 167
1. زان غم که به رویم آمد از کرده دوست
دشمن ز نشاط می نگنجد در پوست
...
در کار جهان نگر گرت تکیه از مجد همگر رباعی 168
1. در کار جهان نگر گرت تکیه بر اوست
تا بر تو شود گشاده کو دشمن خوست
...