زین شور و شری که از غمت در از مجد همگر رباعی 121
1. زین شور و شری که از غمت در سر ماست
در شورش خیل فتنه سرشر سر ماست
...
افسانه شهر قصه مشکل ماست از مجد همگر رباعی 122
1. افسانه شهر قصه مشکل ماست
دیوانه دهر این دل بیحاصل ماست
...
از حسرت چهره ایکه باغ دلم از مجد همگر رباعی 123
1. از حسرت چهره ایکه باغ دلم است
از باغ و بهار و گل فراغ دلم است
...
تا عشق تو همنشین دل ماست از مجد همگر رباعی 124
1. تا عشق تو همنشین دل ماست
داغ غم عشق بر جبین دل ماست
...
یاد تو شب و روز قرین دل ماست از مجد همگر رباعی 125
1. یاد تو شب و روز قرین دل ماست
سودای رخت گوشه نشین دل ماست
...
این ابر که چون حادثه پیوسته از مجد همگر رباعی 126
1. این ابر که چون حادثه پیوسته ماست
بارانش همه بار دل خسته ماست
...
امشب شب برسر زدن و زاریم از مجد همگر رباعی 127
1. امشب شب برسر زدن و زاریم است
و اندیشه بیخوابی و بیداریم است
...
آن گوهر جان که در دریائی از مجد همگر رباعی 128
1. آن گوهر جان که در دریائی ماست
و آسایش و کام دل سودائی ماست
...
برخیز و بده باده چه جای سخن از مجد همگر رباعی 129
1. برخیز و بده باده چه جای سخن است
کامشب دهن تنگ تو روزی من است
...
تا ظن نبری که عشق در نقصان از مجد همگر رباعی 130
1. تا ظن نبری که عشق در نقصان است
یا بی تو دل مرا سر و سامان است
...
دستی که هزار درد را درمان از مجد همگر رباعی 131
1. دستی که هزار درد را درمان است
بر بربستی وزان دلم حیران است
...
نه از تو مرا بخت ظفر یافتن از مجد همگر رباعی 132
1. نه از تو مرا بخت ظفر یافتن است
نز وصل تو امید دگر یافتن است
...