قطعات حافظ شیرازی

1 بلبل و سرو و سمن یاسمن و لاله و گل هست تاریخ وفات شه مشکین کاکل

2 خسرو روی زمین غوث زمان بواسحاق که به مه طلعت او نازد و خندد بر گل

3 جمعهٔ بیست و دوم ماه جمادی الاول در پسین بود که پیوسته شد از جزو به کل

1 سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت بادت اندر شهریاری برقرار و بر دوام

2 سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش اصل ثابت نسل باقی تخت عالی بخت رام

1 سرور اهل عمایم شمع جمع انجمن صاحب صاحبقران خواجه قوام الدین حسن

2 سادس ماه ربیع الاخر اندر نیمروز روز آدینه به حکم کردگار ذوالمنن

3 هفتصد و پنجاه و چار از هجرت خیرالبشر مهر را جوزا مکان و ماه را خوشه وطن

4 مرغ روحش کاو همای آشیان قدس بود شد سوی باغ بهشت از دام این دار محن

1 دلا دیدی که آن فرزانه فرزند چه دید اندر خم این طاق رنگین

2 به جای لوح سیمین در کنارش فلک بر سر نهادش لوح سنگین

1 در این ظلمت‌سرا تا کی به بوی دوست بنشینم گهی انگشت بر دندان گهی سر بر سر زانو

2 بیا ای طایر دولت بیاور مژدهٔ وصلی عسی الایام ان یرجعن قوما کالذی کانوا

1 ای معرا اصل عالی جوهرت از حرص و آز وی مبرا ذات میمون اخترت از زرق و ریو

2 در بزرگی کی روا باشد که تشریفات را از فرشته بازگیری آنگهی بخشی به دیو

1 ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلست آرزو می‌بخشد و اسرار می‌دارد نگاه

2 جنت نقد است اینجا عیش و عشرت تازه کن زانکه در جنت خدا بر بنده ننویسد گناه

3 دوستداران دوستکامند و حریفان باادب پیشکاران نیکنام و صف‌نشینان نیکخواه

4 ساز چنگ آهنگ عشرت صحن مجلس جای رقص خال جانان دانهٔ دل زلف ساقی دام راه

1 به گوش جان رهی منهی ای ندا در داد ز حضرت احدی لا اله الا الله

2 که ای عزیز کسی را که خواریست نصیب حقیقت آنکه نیابد به زور منصب و جاه

3 به آب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد گلیم بخت کسی را که بافتند سیاه

1 به روز شنبهٔ سادس ز ماه ذی الحجه به سال هفتصد و شصت از جهان بشد ناگاه

2 ز شاهراه سعادت به باغ رضوان رفت وزیر کامل ابونصر خواجه فتح الله

1 به من سلام فرستاد دوستی امروز که ای نتیجهٔ کلکت سواد بینایی

2 پس از دو سال که بختت به خانه باز آورد چرا ز خانهٔ خواجه به در نمی‌آیی

3 جواب دادم و گفتم بدار معذورم که این طریقه نه خودکامیست و خودرایی

4 وکیل قاضی‌ام اندر گذر کمین کرده‌ست به کف قبالهٔ دعوی چو مار شیدایی