ز دلبرم که رساند نوازش از حافظ شیرازی غزل 471
1. ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
کجاست پیک صبا گر همی‌کند کرمی
احمد الله علی معدلة السلطان از حافظ شیرازی غزل 472
1. احمد الله علی معدلة السلطان
احمد شیخ اویس حسن ایلخانی
وقت را غنیمت دان آن قدر از حافظ شیرازی غزل 473
1. وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی
هواخواه توام جانا و می‌دانم از حافظ شیرازی غزل 474
1. هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی
گفتند خلایق که تویی یوسف از حافظ شیرازی غزل 475
1. گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی
نسیم صبح سعادت بدان نشان از حافظ شیرازی غزل 476
1. نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
گذر به کوی فلان کن در آن زمان که تو دانی
دو یار زیرک و از باده کهن از حافظ شیرازی غزل 477
1. دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
فراغتی و کتابی و گوشه چمنی
نوش کن جام شراب یک منی از حافظ شیرازی غزل 478
1. نوش کن جام شراب یک منی
تا بدان بیخ غم از دل برکنی
صبح است و ژاله می‌چکد از از حافظ شیرازی غزل 479
1. صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی
برگ صبوح ساز و بده جام یک منی
ای که در کشتن ما هیچ مدارا از حافظ شیرازی غزل 480
1. ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی
سود و سرمایه بسوزی و محابا نکنی
بشنو این نکته که خود را از حافظ شیرازی غزل 481
1. بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی
ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی از حافظ شیرازی غزل 482
1. ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی
اسباب جمع داری و کاری نمی‌کنی