زین گونه که رشک داردم در از قدسی مشهدی رباعی 25
1. زین گونه که رشک داردم در تب و تاب
در وصل، دلم ز یاد هجرست خراب
بی پیر، مرید کی شود مست از قدسی مشهدی رباعی 26
1. بی پیر، مرید کی شود مست و خراب؟
رهبر بودش گرچه خرد در همه باب
عاشق باشد ز شور خود مست از قدسی مشهدی رباعی 27
1. عاشق باشد ز شور خود مست و خراب
عاقل ز پی نصیحتش در تب و تاب
چندین به خرابی فلک چیست از قدسی مشهدی رباعی 28
1. چندین به خرابی فلک چیست شتاب؟
خواهد شدن این قطره پر باد، خراب
گیرم که ز اصل خود کند فرع، از قدسی مشهدی رباعی 29
1. گیرم که ز اصل خود کند فرع، حجاب
کی اصل جدا ز فرع خود دارد تاب؟
واعظ که خبر ندارد از جان از قدسی مشهدی رباعی 30
1. واعظ که خبر ندارد از جان خراب
از شغل ملامتم ندارد خور و خواب
آن را که بزرگ است خرد در از قدسی مشهدی رباعی 31
1. آن را که بزرگ است خرد در همه باب
آزاد برون رود ازین دیر خراب
قدرت نشود بلند از علم کتاب از قدسی مشهدی رباعی 32
1. قدرت نشود بلند از علم کتاب
از عشق و خرد جوی مدد در همه باب
تا کرد قضا بنای این دیر از قدسی مشهدی رباعی 33
1. تا کرد قضا بنای این دیر خراب
تاخیر به کار راستان آمده باب
ای تشنه فیض تو چه دریا چه از قدسی مشهدی رباعی 34
1. ای تشنه فیض تو چه دریا چه سراب
امید به توست خلق را در همه باب
در فقر، ریاضت است باب از از قدسی مشهدی رباعی 35
1. در فقر، ریاضت است باب از همه باب
پروردن تن عیب بود از خور و خواب
از مرحله کذب گذشتم به شتاب از قدسی مشهدی رباعی 36
1. از مرحله کذب گذشتم به شتاب
فال ره فقر می‌زنم در همه باب