خموش میکند دلیر تماشای ماه من از قدسی مشهدی غزل 419
1. خموش میکند دلیر تماشای ماه من
من بعد، چشم آینه و دود آه من
1. خموش میکند دلیر تماشای ماه من
من بعد، چشم آینه و دود آه من
1. چو سایه در ره عشق از قفای خویشتنم
بس است خضر ره آواز پای خویشتنم
1. دانی که چرا قضا چو نقش تو نگاشت
سرو چمنت را به بلندی نفراشت؟
1. منم که داغ دلم دشمن است مرهم را
نمیدهم به شب قدر روز ماتم را
قدسی مشهدی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 11 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای قدسی مشهدی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: حاجی محمّدجان قدسی مشهدی یکی از شاعران و سخنوران ایرانی قرن یازدهم هجری قمری است. او در ابتدای زندگی از طریق بقالی زندگی میکرد اما پس از آنکه در شاعری مشهور شد به هندوستان رفت و وارد دربار شاه جهان شد. از قدسی مشهدی دیوانی بر جای مانده که در سال ۱۳۷۵ توسط انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد به کوشش محمّد قهرمان به چاپ رسیده است. قدسی در سال ۱۰۵۶ هجری قمری درگذشت و در آرامگاه شاعران کشمیر دفن شد.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار قدسی مشهدی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.