مقطعات در دیوان اشعار قطران تبریزی

1 نهادم بر جدائی دل نهادم نیایی تا تو باشی نیز یادم

2 شکیبائی ببستم با دل خویش در شادی بروی اندر گشادم

3 فراوان اوفتادم در غم عشق تو پنداری که این بار اوفتادم

4 رها کردم بصبر از هر کسی دل جفا و جور کس را تن ندادم

1 ماهی دل من بر دو دل خویش بمن داد من هستم از او خرم و او هست ز من شاد

2 بی من نکند شادی و بی من نخورد می همواره چنان بوده و پیوسته چنین باد

3 با ناله و فریادم و با خواهش و کاهش از بسکه همی روز جدائیش کنم یاد

4 من بر بت خویش ایمنم و نیستم ایمن برگشت زمانه همه زان خواهم فریاد

1 بدست تو ملکا ملک خسروانی هست بدین جهانت فرمان و کامرانی هست

2 تو یادگار فریدون و آن جمشیدی ز هر دو بر دل و دیدار تو نشانی هست

3 همه سعادت و تایید از آسمان خواهند ترا سعادت و تایید آسمانی هست

4 عدوت بندی هست و جهان گشائی هست گهرت بخشی هست و جهان ستانی هست

1 ای بکریمی چو ابر دختر شاه کریم ماهت خاک قدم ملکت واصلت قدیم

2 گرچه گرامی است سیم ورچه عزیز است زر نزد تو خوار است زر نیز ذلیلست سیم

3 بی بدلی در جهان چونان گوگرد سرخ بی عوضی در مهان چو نان در یتیم

4 هست رضای تو راست همچو رضای خدا هست کلام تو پاک همچو کلام کلیم

1 آرامش جان من آرام روان من روشن بتو چشم من شادان بتو جان من

2 بالات چو تیر من مژگان چو سنان من گیسو چو کمند من ابرو چو کمان من

3 بیهوده چرا داری ای سرو روان من نومید چرا داری از وصل روان من

4 از بس که همی جویی از هجر زیان من ریش است نهان من زار است عیان من

1 خدای داند کز غم چگونه رنجورم غمان گیتی گنج است و من چو گنجورم

2 چو زیر طنبور از غم همی بنالم زار بدل ز شادی و خوشی تهی چو طنبورم

3 بشهرهای خراسان و شهرهای عراق چو آفتاب زرافشان عزیز و مشهورم

4 بشهر خویش دخیلم بحال خویش ذلیل از آن چنینم کز شاه خویشتن دورم

1 خدایگانا چرخ برین زمین تو باد بروز کوشش روح الامین امین تو باد

2 همیشه دولت و اقبال در یسار تو باد همیشه فره و فرهنگ در یمین تو باد

3 بهمت فلکی و به آفرین ملک زبان هرکس گردان بآفرین تو باد

4 همیشه پیشه تو در جهان وفا و سخاست وفا رفیق تو باد و سخا قرین تو باد

1 دیر پیوند بتی زود کسل روی بر تافته زین تافته دل

2 با چنان موی کز او مشک بشرم با چنان روی کز او ماه خجل

3 نتوان راز نهان داشت ز خلق نتوان ماه بر اندود بگل

4 آنچنان ماه که بگذشته بر او سه یک از سی شب و ده یک ز چهل

1 بوصل اندرون یافتم کام خویش رهاندم ز دام غم اندام خویش

2 نشستم چنان چون همی خواستم به آرام دل با دلارام خویش

3 نمودم بدو روی گلرنگ خویش نمود او بمن روی گلفام خویش

4 ایا کام من دیدن روی تو همی یابم از روی تو کام خویش

1 خدایگان جهان را ز بخت یاری باد عدیل دولت و اقبال و بختیاری باد

2 بمردمان زمین برش کامرانی هست باختران فلک برش کامگاری باد

3 بگاه حزم نگه دار تنش یزدان باد بگاه رزم نگه دار جانش یاری باد

4 شود بدیدن او چشم دوستان روشن جهان بجان و دل دشمنانش تاری باد