رباعیات در دیوان اشعار قاسم انوار

1 من بنده روی توام، ای باده پرست وز نرگس مخمور تو جانم شده مست

2 چون پرتو دیدار تو ظاهر گردد مارا بسر کوی تو یک هی هی هست

1 گر جانم گویم، عاشق پیشین شماست ور دل گویم، بنده مسکین شماست

2 خلق دو جهان طفیل تمکین شماست گر کافر و مؤمنست، بر دین شماست

1 تا بر سر کوی عاشقی منزل ماست سر ازلی و ابدی حاصل ماست

2 تا نشئه عشق تو در آب و گل ماست سر نامه نام‌ها بنام دل ماست

1 دل عاشق چشم ترک مستانه تست تو شمعی و عالم همه پروانه تست

2 جان و دل ما عاشق و دیوانه تست تو خانه دل شدی و دل خانه تست

1 عاشق که سمندر نبود خر کوفست صوفی که قلندر نبود موقوفست

2 رندی که نه پارسا بود نامردست زاهد که نه شاهدیش باشد بوفست

1 گفتم:بهزار دل ترا دارم دوست در خنده شد از ناز که:این شیوه نکوست

2 گفتم:صنما،راه وصال از که بکیست؟ فرمود که: ای دوست، هم از دوست بدوست

1 هر چندکه در زمانه یک محرم نیست بنیاد اساس دوستی محکم نیست

2 مادر همه حال باغمش دلشادیم چون غم بسلامتست،دیگر غم نیست

1 یک لحظه دلم را سر هشیاری نیست با هشیاران مرا سر یاری نیست

2 باریست مرا،که پیل مستش نکشد وین بار بجز عنایت باری نیست

1 هر دل،که ز سر کارآگاهی یافت در ملک جهان ز ماه تا ماهی یافت

2 دریاب،اگر چنانچه در خواهی یافت کین نکته بروزگار در خواهی یافت

1 گر دلبر من شیوه مستان گیرد بر عاشقان خود هزار دستان گیرد

2 نومید مشو ازو،که در آخر کار هم عاقبت کار تو آسان گیرد