رباعیات در دیوان اشعار قاسم انوار

1 آنها که ز سودای تو سرگردانند آشفته و شوریده و بی سامانند

2 در طلعت زیبای تو حیرانانند حیرانانند و تا بحی میرانند

1 تا بر سر کوی عاشقی منزل ماست سر ازلی و ابدی حاصل ماست

2 تا نشئه عشق تو در آب و گل ماست سر نامه نام‌ها بنام دل ماست

1 ای دل،غم عشق ذو فنونت سازد وز هرچه گمان بری فزونت سازد

2 در واقعه هجر زبونت سازد آخرغم آن نگار چونت سازد؟

1 هم جام جهان نمای عالم ماییم هم آینه روشن کن آدم ماییم

2 گر یک نفسی از دم ما زنده شوی دانی بیقین که آدم این دم ماییم

1 ای جان جهان،جان جهان،دلبرگیل می دل همه روج داروتی دیمی میل

2 سیلاب سرشک قاسم از ابر غمت اندی بشو،که بردگیلان را سیل

1 از آتش عشق تو شدم شیدایی ای روشنی دیده هر بینایی

2 هرجا نگرم جمال تو می بینم ای دوست،از آن سبب شدم هر جایی

1 هر چندکه در زمانه یک محرم نیست بنیاد اساس دوستی محکم نیست

2 مادر همه حال باغمش دلشادیم چون غم بسلامتست،دیگر غم نیست

1 من بنده روی توام، ای باده پرست وز نرگس مخمور تو جانم شده مست

2 چون پرتو دیدار تو ظاهر گردد مارا بسر کوی تو یک هی هی هست

1 بر گریه و بر زاری من رحمت کن بر مفلسی و خواری من رحمت کن

2 بر ناله وبیداری من رحمت کن بر فقر ونگونساری من رحمت کن

1 از لذت عاشقی چومسرور شوی در لشگر عاشقان چو منصور شوی

2 از ظلمت خود اگر دمی دور شوی در نور شوی و عاقبت نور شوی