جلایرنامه قائم مقام فراهانی

1 چنین گوید غلام تو جلایر که من رفتم ز شرا تا ملایر

2 بدیدم جملگی شه زادگان را همه سرو سهی آزادگان را

3 ندیدم مثل شه زاده محمد که یزدان حافظش بادا ز هر بد

4 به نستعلیق مثل میرعماد است شکسته خطش از درویش یاد ست

1 جلایر در سواری اوستاد ست به اسب اندازی از رستم زیادست

2 جرید افکن، تقلا زن، سواری است تفنگ اندازی، و نیزه گذاری است

3 به پیش روی قیقاج و چپ و راست زندگوئی به هر جائی دلش خواست

4 پیاده گشته خفته رو به بالا به عون حضرت باری تعالی

1 جلایر چند مغموم و حزینی به بیت الحزن با غم هم نشینی؟

2 چو مرغی بینمت پرها شکسته به بند غم دو پایت سخت بسته

3 به زندان غمت محبوس بینم ز عمر و زندگی مایوس بینم

4 غذایت از چه رو خون جگر شد دو دستت را ز غم دایم به سر شد؟

1 جلایر شرح دیگر را بیان کن گهر آور نثار این و آن کن

2 ولی عهد شهنشاه جوان بخت که ز آغاز آمد او شایسته تخت

3 ثنایش ذکر لب کن صبح تا شام بقایش خواه از قیوم علام

4 وجودش فیض بخش خاص و عام است از این اندر دو عالم نیک نام است

1 جلایر رفت و برخود کرد واجب که گیرد پول و بدهدشان مواجب

2 عمر را، هم سفر با خویش کرده عجب ها زان سبیل و ریش کرده

3 بشارت باد! کان سنی نجس رفت سری کو آمد اندر زیر فس رفت

4 ز فس یک منگله آویز کرده جهانی را عفونت خیز کرده

1 جلایر سر به جیب فکر برده بسی اندیشه در این کار کرده

2 که یارب آن دو قوچ مست و مغرور که با هم آزمایند این چنین زور،

3 از این زور آزمائی سودشان چیست گناه جلد خون آلودشان چیست؟

4 چو حیوان را فزون از یک شکم نیست به روزی هم مجال بیش و کم نیست،

1 جلایر زان شدید الجوله آید که استقبال رکن الدوله آید

2 نهاده رو به دروازه خیابان گذشته از پل و خندق شتابان

3 چو مرغی کو قفس را در گشوده به شوق باغ و بستان پر گشوده

4 به صد تعجیل و سرعت راه پوید به هر گامی هزاران شکر گوید

1 جلایر کلک گوهر ریز کن تیز نسفته لولو آور راه شه ریز

2 دعا کن بر بقای دولت شاه که واجب آمدت درهر سحرگاه

3 ولی عهد شهنشه کز عدالت نه بره دید از گرگی عداوت

4 نموده جای گه در چنگل باز همان صعوه شده با باز هم راز

1 جلایر سینه پر سوز دارد وطن در تکیه نوروز دارد

2 کند هر روز و شب یک اشرفی صرف سوای قیمت فرش و مس و ظرف

3 زمستان است و درها پرده خواهند اروسی های کاغذ کرده خواهند

4 زغال وهیمه و یوشن گران است کلک جفتی به یک صاحبقران است

1 جلایر چون گذارش بر ری افتاد به مهمان داری کهیای بغداد

2 بسی اعجوبه در پاشویه ها دید که الحق واجب الوا گویه ها دید

3 توای دشت اوجان پیوند جانی بهشت ملک آذربایجانی

4 به کام نیک خواهان شادزی، شاد همیشه سبز و خرم باش و آباد