بسکه سرگرم حجت خویشند از قاآنی قطعه 13
1. بسکه سرگرم حجت خویشند
غافلند از خدا اولوالالباب
مردکز عیب خویش بیخبرست از قاآنی قطعه 14
1. مردکز عیب خویش بیخبرست
هنر دیگران شمارد عیب
استرم را اگر فرستادی از قاآنی قطعه 15
1. استرم را اگر فرستادی
نکنم جز به مردمی یادت
مر آن خدای که پیمانه را نگهدارد از قاآنی قطعه 16
1. مر آن خدای که پیمانه را نگهدارد
به زی‌ر خاک چو پیمان اهل عشق درست
ای که از عشق و عقل می‌لافی از قاآنی قطعه 17
1. ای که از عشق و عقل می‌لافی
هست نیمی دروع و نیمی راست
کلام عاقل و جاهل به گوش یکدیگر از قاآنی قطعه 18
1. کلام عاقل و جاهل به گوش یکدیگر
چو نیک بنگری از روی تجربت بادست
چو زنی در دام شهوت شد اسیر از قاآنی قطعه 19
1. چو زنی در دام شهوت شد اسیر
خر به چشمش به ز طاوس نرست
عاقل از دیدار معنی غافلست از قاآنی قطعه 20
1. عاقل از دیدار معنی غافلست
زانکه هر حجت که گوید آفلست
ظلم ظالم ذخیره‌ایست نکو از قاآنی قطعه 21
1. ظلم ظالم ذخیره‌ایست نکو
که در آخر نصیب مظلومست
درین‌کتاب پریشان نبینی از تربیتت از قاآنی قطعه 22
1. درین‌کتاب پریشان نبینی از تربیتت
عجب مدار که چون حال من پریشانست
خازن میر معظم راوی اشعار من از قاآنی قطعه 23
1. خازن میر معظم راوی اشعار من
آنکه می گوید بلا مفتون بالای منست
رنج بیوقت و مرگ بی‌هنگام از قاآنی قطعه 24
1. رنج بیوقت و مرگ بی‌هنگام
پیشکار وبا و طاعون است