سکندر چو بشنید شد سوی کوه از فردوسی شاهنامه 35
1. سکندر چو بشنید شد سوی کوه
به دیدار بر تیغ شد بی‌گروه
سوی باختر شد چو خاور بدید از فردوسی شاهنامه 36
1. سوی باختر شد چو خاور بدید
ز گیتی همی رای رفتن گزید
همی رفت یک ماه پویان به راه از فردوسی شاهنامه 37
1. همی رفت یک ماه پویان به راه
به رنج اندر از راه شاه و سپاه
ز راه بیابان به شهری رسید از فردوسی شاهنامه 38
1. ز راه بیابان به شهری رسید
ببد شاد کآواز مردم شنید
وزان روی لشکر سوی چین کشید از فردوسی شاهنامه 39
1. وزان روی لشکر سوی چین کشید
سر نامداران به بیرون کشید
بدان جایگه شاه ماهی بماند از فردوسی شاهنامه 40
1. بدان جایگه شاه ماهی بماند
پس‌انگه بجنبید و لشکر براند
سکندر سپه را به بابل کشید از فردوسی شاهنامه 41
1. سکندر سپه را به بابل کشید
ز گرد سپه شد هوا ناپدید
بدانست کش مرگ نزدیک شد از فردوسی شاهنامه 42
1. بدانست کش مرگ نزدیک شد
بروبر همی روز تاریک شد
به بابل هم‌ان روز شد دردمند از فردوسی شاهنامه 43
1. به بابل هم‌ان روز شد دردمند
بدانست کامد به تنگی گزند
چو آگاه شد لشکر از درد شاه از فردوسی شاهنامه 44
1. چو آگاه شد لشکر از درد شاه
جهان گشت بر نامداران سپاه
چو آمد سکندر به اسکندری از فردوسی شاهنامه 45
1. چو آمد سکندر به اسکندری
جهان را دگرگونه شد داوری
ازان پس بیامد دوان مادرش از فردوسی شاهنامه 46
1. ازان پس بیامد دوان مادرش
فراوان بمالید رخ بر برش