بخندید قیدافه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 24
1. بخندید قیدافه از کار اوی
ازان مردی و تند گفتار اوی
...
سکندر بیامد از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 25
1. سکندر بیامد دلی همچو کوه
رها گشته از شاه دانش پژوه
...
چو طینوش گفت از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 26
1. چو طینوش گفت سکندر شنید
به کردار باد دمان بردمید
...
همی چاره جست از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 27
1. همی چاره جست آن شب دیریاز
چو خورشید بنمود چینی طراز
...
وزان جایگه لشکر از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 28
1. وزان جایگه لشکر اندر کشید
دمان تا به شهر برهمن رسید
...
همی رفت منزل از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 29
1. همی رفت منزل به منزل به راه
ز ره رنجه و مانده یکسر سپاه
...
وزان جایگه رفت از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 30
1. وزان جایگه رفت خورشیدفش
بیامد دمان تا زمین حبش
...
چو نزدیکی نرم‌پایان از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 31
1. چو نزدیکی نرم‌پایان رسید
نگه کرد و مردم بی‌اندازه دید
...
بپرسید هرچیز از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 32
1. بپرسید هرچیز و دریا بدید
وزان روی لشکر به مغرب کشید
...
وزان جایگه شاد از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 33
1. وزان جایگه شاد لشگر براند
بزرگان بیدار دل را بخواند
...
سکندر سوی روشنایی از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 34
1. سکندر سوی روشنایی رسید
یکی بر شد کوه رخشنده دید
...
سکندر چو بشنید از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 35
1. سکندر چو بشنید شد سوی کوه
به دیدار بر تیغ شد بی‌گروه
...