پادشاهی اسکندر در شاهنامه ابوالقاسم فردوسی

1 چو برگشت و آمد به درگاه قصر ببخشید دینار چندی به نصر

2 توانگر شد آنکس که درویش بود وگر خوردش از کوشش خویش بود

3 وزان جایگه شاد لشکر براند به جده درآمد فراوان نماند

4 سپه را بفرمود تا هرکسی بسازند کشتی و زورق بسی

1 سکندر چو بشنید از یادگیر بفرمود تا پیش او شد دبیر

2 نوشتند پس نامه‌ای بر حریر ز شیراوژن اسکندر شهرگیر

3 به نزدیک قیدافهٔ هوشمند شده نام او در بزرگی بلند

4 نخست آفرین خداوند مهر فروزندهٔ ماه و گردان سپهر

1 چو اسکندر آن نامهٔ او بخواند بزد نای رویین و لشکر براند

2 همی رفت یک ماه پویان به راه چو آمد سوی مرز او با سپاه

3 یکی پادشا بود فریان به نام ابا لشکر و گنج و گسترده کام

4 یکی شارستان داشت با ساز جنگ سراپردهٔ او ندیدی پلنگ

1 جهانجوی ده نامور برگزید ز مردان رومی چنانچون سزید

2 که بودند یکسر هم‌آواز اوی نگه داشتندی همه راز اوی

3 چنین گفت کاکنون به راه اندرون مخوانید ما را جز از بیقطون

4 همی رفت پیش اندرون قیدروش سکندر سپرده بدو چشم و گوش

1 بخندید قیدافه از کار اوی ازان مردی و تند گفتار اوی

2 بدو گفت کای خسرو شیرفش به مردی مگردان سر خویش کش

3 نه از فر تو کشته شد فور هند نه دارای داراب و گردان سند

4 که برگشت روز بزرگان دهر ز اختر ترا بیشتر بود بهر

1 سکندر بیامد دلی همچو کوه رها گشته از شاه دانش پژوه

2 نبودش ز قیدافه چین در به روی نبرداشت هرگز دل از آرزوی

3 ببود آن شب و بامداد پگاه ز ایوان بیامد به نزدیک شاه

4 سپهدار در خان پیل‌استه بود همه گرد بر گرد او رسته بود

1 چو طینوش گفت سکندر شنید به کردار باد دمان بردمید

2 بدو گفت کای ناکس بی‌خرد ترا مردم از مردمان نشمرد

3 ندانی که پیش که داری نشست بر شاه منشین و منمای دست

4 سرت پر ز تیزی و کنداوریست نگویی مرا خود که شاه تو کیست

1 همی چاره جست آن شب دیریاز چو خورشید بنمود چینی طراز

2 برافراخت از کوه زرین درفش نگونسار شد پرنیانی بنفش

3 سکندر بیامد به نزدیک شاه پرستنده برخاست از بارگاه

4 به رسمی که بودش فرود آورید جهانجوی پیش سپهبد چمید

1 وزان جایگه لشکر اندر کشید دمان تا به شهر برهمن رسید

2 بدان تا ز کردارهای کهن بپرسد ز پرهیزگاران سخن

3 برهمن چو آگه شد از کار شاه که آورد زان روی لشگر به راه

4 پرستنده مرد اندر آمد ز کوه شدند اندران آگهی همگروه

1 همی رفت منزل به منزل به راه ز ره رنجه و مانده یکسر سپاه

2 ز شهر برهمن به جایی رسید یکی بی‌کران ژرف دریا بدید

3 بسان زنان مرد پوشیده روی همی رفت با جامه و رنگ و بوی

4 زبانها نه تازی و نه خسروی نه ترکی نه چینی و نه پهلوی