سکندر چو بر تخت بنشست گفت از فردوسی شاهنامه 1
1. سکندر چو بر تخت بنشست گفت
که با جان شاهان خرد باد جفت
بفرمود تا پیش او شد دبیر از فردوسی شاهنامه 2
1. بفرمود تا پیش او شد دبیر
قلم خواست چینی و رومی حریر
دلارای چون آن سخنها شنید از فردوسی شاهنامه 3
1. دلارای چون آن سخنها شنید
یکی باد سرد از جگر برکشید
ز عموریه مادرش را بخواند از فردوسی شاهنامه 4
1. ز عموریه مادرش را بخواند
چو آمد سخنهای دارا براند
چنین گفت گویندهٔ پهلوی از فردوسی شاهنامه 5
1. چنین گفت گویندهٔ پهلوی
شگفت آیدت کاین سخن بشنوی
چو بشنید مهران ز کید این سخن از فردوسی شاهنامه 6
1. چو بشنید مهران ز کید این سخن
بدو گفت ازین خواب دل بد مکن
سکندر چو کرد اندر ایران نگاه از فردوسی شاهنامه 7
1. سکندر چو کرد اندر ایران نگاه
بدانست کو را شد آن تاج و گاه
چو نامه بر کید هندی رسید از فردوسی شاهنامه 8
1. چو نامه بر کید هندی رسید
فرستادهٔ پادشا را بدید
فرستاده آمد به کردار باد از فردوسی شاهنامه 9
1. فرستاده آمد به کردار باد
بگفت آنچ بشنید و نامه بداد
گزین کرد زان رومیان مرد چند از فردوسی شاهنامه 10
1. گزین کرد زان رومیان مرد چند
خردمند و بادانش و بی‌گزند
فرستاده برگشت زان مرز و بوم از فردوسی شاهنامه 11
1. فرستاده برگشت زان مرز و بوم
بیامد به نزدیک پیران روم
چو شد کار آن سرو بن ساخته از فردوسی شاهنامه 12
1. چو شد کار آن سرو بن ساخته
به آیین او جای پرداخته