خبر شد به بیژن که هومان چو شیر از فردوسی شاهنامه 9
1. خبر شد به بیژن که هومان چو شیر
به پیش نیای تو آمد دلیر
وزآن جایگه روی برگاشتند از فردوسی شاهنامه 10
1. وزآن جایگه روی برگاشتند
به شب دشت پیکار بگذاشتند
دو بهره چو از تیره شب درگذشت از فردوسی شاهنامه 11
1. دو بهره چو از تیره شب درگذشت
ز جوش سواران بجوشید دشت
نویسندهٔ نامه را خواند و گفت از فردوسی شاهنامه 12
1. نویسندهٔ نامه را خواند و گفت
برآورد خواهم نهان از نهفت
دبیر خردمند را پیش خواند از فردوسی شاهنامه 13
1. دبیر خردمند را پیش خواند
سخنهای بایسته با او براند
یکی نامه فرمود پس تا دبیر از فردوسی شاهنامه 14
1. یکی نامه فرمود پس تا دبیر
نویسد سوی پهلوان دلپذیر
سر نامه کرد آفرین از نخست از فردوسی شاهنامه 15
1. سر نامه کرد آفرین از نخست
دگر پاسخ آورد یکسر درست
از اسبان گله هرچ شایسته بود از فردوسی شاهنامه 16
1. از اسبان گله هرچ شایسته بود
ز هر سو به لشکرگه آورد زود
به شبگیر چون تاج بر سر نهاد از فردوسی شاهنامه 17
1. به شبگیر چون تاج بر سر نهاد
همانگه فرستاده را در گشاد