بخش دوم دوبیتی‌ها در ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر فایز

1 جوانی، نشئه بزم نکویان شب مهتاب و روی ماهرویان

2 بهشت این جهان فایز همین است کشم دستی به زلف مشک مویان

1 دو شهلا نرگس خمار داری هزاران همچو من بیمار داری

2 بیاد چشم بیمار تو فایز کند شب تا سحر بیمار داری

1 سحر صوت خوش لالای جانان به جسم مردگان باز آورد جان

2 چنان فایز کند بی صبر و آرام که چون مجنون نهد سر در بیابان

1 شکار سرو قدی ماه رویم زلیخا طلعتی، زنجیر مویم

2 به زنجیر جفا فایز چو یوسف به تاریکی زندان کرده خویم

1 دو معنی برمن آمد صعب و دشوار در اول پیری، آخر فرقت یار

2 اگر پیدا شود فایز پرستی جوانی را کجا آرم دگر بار؟

1 تو کت این بیوفایی در نظر بود توکت خود از دل سنگت خبر بود

2 چرا فایز چنین کشتی به ناحق تو را آیین ترسائی مگر بود؟

1 نه در گبرم، نه در اسلام دینم نه پنهانم، نه در روی زمینم

2 بت فایزف در این ملت غریبم نه در مشرق، نه در مغرب زمینم

1 تو که از پای تا سر دلپسندی به راز لعل لبها نوشخندی

2 چرا بشکسته زلف یار فایز مگر افتاده از جای بلندی؟

1 ز هر دلبر مجو رسم وفا را ز هر آهو مجو مشک ختا را

2 زفایز جو وفا کز بعد مردن دمد از تربتش مهر گیا را

1 سفر در پیش، فکر یار درپی خدایا این سفر کی می کنم طی؟

2 رود فایز ولی شوقش کشد پس ...