دوبیتی‌ها فایز

1 هنوزم بوی زلفش در مشام است هنوزم ذوق لبهایش به کام است

2 کجا فایز شود از ناله خاموش مگر آن دم که در خاکش مقام است

1 به سیر باغ رفتم باختم من نظر بر نوگلی انداختم من

2 الهی دیده فایز شود کور که دلبر آمد و نشناختم من

1 نگارا شربت از لبهات بفرست گلاب از گوشه چشمات بفرست

2 برای توتیای چشم فایز کف دستی ز خاک پات بفرست

1 مرا تا دل به تن تسلیم کردند همی مهر بتان تعلیم کردند

2 دل فایز بتان بردند یغما ببردند و به هم تقسیم کردند

1 بتا در گوش، گوش آویز داری لب می‌گون شکّرریز داری

2 بشارت می‌دهد این دل به فایز دلی در سینه مهرانگیز داری

1 مرو ای جان شیرین از بر من توقف کن که آید دلبر من

2 بده فایز به تلخی جان شیرین که جانانت بگیرد سر به دامن

1 بتا ختم رسل پیغمبری شد به من روشن صفات دلبری شد

2 دو مثقال دلی که داشت فایز به تاراج سر زلف پری شد

1 بهار آمد زمین فیروزه‌گون شد به عزم سیر، دلدارم برون شد

2 به گل‌چیدن درآمد یار فایز همه گل‌ها ز خجلت سرنگون شد

1 بتا بیژن‌صفت در چه گرفتار منیژه‌وار اگر هستی وفادار

2 کمند زلف بگشا چون تهمتن تو فایز را ز چاه غم برون آر

1 ندانم خواب یا بیدار بودم ز شوقش مست یا هشیار بودم

2 به باغ خلد فایز بود گویا و یا سر در کنار یار بودم