بگرستم زار پیش آن کام و هوا از فرخی رباعی 1
1. بگرستم زار پیش آن کام و هوا
گفتا مگری پند همی داد مرا
پیوسته همی جفا نمایی تو مرا از فرخی رباعی 2
1. پیوسته همی جفا نمایی تو مرا
از برداری مگر تو دیوان جفا
گفتم رخ تو بهار خندان منست از فرخی رباعی 3
1. گفتم رخ تو بهار خندان منست
گفت آن تو نیز باغ و بستان منست
این مشک سیه که یار را بالینست از فرخی رباعی 4
1. این مشک سیه که یار را بالینست
پیرایه ماه و زینت پروینست
آن مشک سیه که با سمن پیوسته ست از فرخی رباعی 5
1. آن مشک سیه که با سمن پیوسته ست
از دیدن او دل جهانی خسته ست
دانم که دلم به مهر تو خرسندست از فرخی رباعی 6
1. دانم که دلم به مهر تو خرسندست
اندازه مهر تو ندانم چندست
این کار نگرکه از تو امروز مراست از فرخی رباعی 7
1. این کار نگرکه از تو امروز مراست
بازار بهشتیان چنین باشد راست
غم دیدم از آن کس که مرا می باید از فرخی رباعی 8
1. غم دیدم از آن کس که مرا می باید
ببریدم از و تادل من بگشاید
پیوسته مرا همی نمایی بیداد از فرخی رباعی 9
1. پیوسته مرا همی نمایی بیداد
وانگاه ز من چشم همی داری داد
هر روز کمان گوشه تو بگراید از فرخی رباعی 10
1. هر روز کمان گوشه تو بگراید
رو دلبرکی جو که ترا برباید
از زلف تو بوی عنبر و بان آید از فرخی رباعی 11
1. از زلف تو بوی عنبر و بان آید
زان تنگ دهان هزار چندان آید
صد ره گفتم که با من از عهد مخند از فرخی رباعی 12
1. صد ره گفتم که با من از عهد مخند
تا من به تو باشم از جهانی خرسند