بگرستم زار پیش آن کام از فرخی سیستانی رباعی 1
1. بگرستم زار پیش آن کام و هوا
گفتا مگری پند همی داد مرا
پیوسته همی جفا نمایی از فرخی سیستانی رباعی 2
1. پیوسته همی جفا نمایی تو مرا
از برداری مگر تو دیوان جفا
گفتم رخ تو بهار خندان از فرخی سیستانی رباعی 3
1. گفتم رخ تو بهار خندان منست
گفت آن تو نیز باغ و بستان منست
این مشک سیه که یار را بالینست از فرخی سیستانی رباعی 4
1. این مشک سیه که یار را بالینست
پیرایه ماه و زینت پروینست
آن مشک سیه که با سمن پیوسته از فرخی سیستانی رباعی 5
1. آن مشک سیه که با سمن پیوسته ست
از دیدن او دل جهانی خسته ست
دانم که دلم به مهر تو خرسندست از فرخی سیستانی رباعی 6
1. دانم که دلم به مهر تو خرسندست
اندازه مهر تو ندانم چندست
این کار نگرکه از تو امروز از فرخی سیستانی رباعی 7
1. این کار نگرکه از تو امروز مراست
بازار بهشتیان چنین باشد راست
غم دیدم از آن کس که مرا از فرخی سیستانی رباعی 8
1. غم دیدم از آن کس که مرا می باید
ببریدم از و تادل من بگشاید
پیوسته مرا همی نمایی از فرخی سیستانی رباعی 9
1. پیوسته مرا همی نمایی بیداد
وانگاه ز من چشم همی داری داد
هر روز کمان گوشه تو بگراید از فرخی سیستانی رباعی 10
1. هر روز کمان گوشه تو بگراید
رو دلبرکی جو که ترا برباید
از زلف تو بوی عنبر و بان از فرخی سیستانی رباعی 11
1. از زلف تو بوی عنبر و بان آید
زان تنگ دهان هزار چندان آید
صد ره گفتم که با من از از فرخی سیستانی رباعی 12
1. صد ره گفتم که با من از عهد مخند
تا من به تو باشم از جهانی خرسند