گفتم که مرا زغم به سه بوسه بخر از فرخی رباعی 13
1. گفتم که مرا زغم به سه بوسه بخر
دل تافته گشتی و گران کردی سر
گویند گرفت یار تو یار دگر از فرخی رباعی 14
1. گویند گرفت یار تو یار دگر
از رشک همی گویند ای جان پدر
چون با یاران خشم کنی جان پدر از فرخی رباعی 15
1. چون با یاران خشم کنی جان پدر
بر من مپریش خشم یاران دگر
ای ساده گل و ساده می و ساده شکر از فرخی رباعی 16
1. ای ساده گل و ساده می و ساده شکر
زین کار که با تو کردم اندوه مخور
گفتم: که بیا وعده دوشینه بیار از فرخی رباعی 17
1. گفتم: که بیا وعده دوشینه بیار
ورنه بخروشم از تو اکنون چو هزار
ای گلبن نو رسیده در باغ بهار از فرخی رباعی 18
1. ای گلبن نو رسیده در باغ بهار
گلهای ترا ز بیم خار بسیار
یک خانه بتانند به جای اندر خور از فرخی رباعی 19
1. یک خانه بتانند به جای اندر خور
از تو مهتر و تو زایشان کهتر
زلف و خط آن سرو قد سیمین بر از فرخی رباعی 20
1. زلف و خط آن سرو قد سیمین بر
از مشک مسلسلست یا سنبل تر
صد بار زمن شنیده بودی کم و بیش از فرخی رباعی 21
1. صد بار زمن شنیده بودی کم و بیش
کایزد همه را هر چه کنند آرد پیش
تا با تو به صلح گشتم ای مایه جنگ از فرخی رباعی 22
1. تا با تو به صلح گشتم ای مایه جنگ
گردد دل من همی زبترویان تنگ
یاری بودی سخت بآیین و بسنگ از فرخی رباعی 23
1. یاری بودی سخت بآیین و بسنگ
همسایه تو بهانه جوی و دلتنگ
یا ما سر خصم را بکوبیم به سنگ از فرخی رباعی 24
1. یا ما سر خصم را بکوبیم به سنگ
یا او سرما به دار سازد آونگ