رباعیات در دیوان اشعار فارسی امیرعلیشیر نوایی

1 ای بیحد و عد هر نفست حمد و ثنا وز صد چندین حمد و ثنات استغنا

2 ذکر ملکوت اندرین دیر فنا با علم تو سبحانک لا علم لنا

1 از گوشه بام عارضت ماه سما خورشید گرت ندید باشد ز عما

2 شد عکس دو ابروت بچشمم صنما آن نوع که در شیشه بود قبله نما

1 ای از می لعلت همه سر مستی ما از سرو بلندت بزمین پستی ما

2 کز پی بخیال تست همدستی ما واپس باشد ز نیستی هستی ما

1 آمد ز نسیم صبح بوی تو مرا در روضه نمود جلوه کوی تو مرا

2 گل دیدم و شد نشان روی تو مرا معلوم نشد ولیک خوی تو مرا

1 شب تا به سحر همی‌کنم زاری‌ها در شدت تنهایی و بیماری‌ها

2 از هجر فکندیم به دشواری‌ها ای یار کجا شد آن همه یاری‌ها

1 جانم بدو لعل جانفزای تو فدا روحم به نسیم عطرسای تو فدا

2 آشفته دلم به عشوه های تو فدا فرسوده تنم به خاک پای تو فدا

1 تا شد به هوای عشق آن ماه لقا اشکم دریا از جگر خون پالا

2 گریند به حال من درین رنج و عنا مرغان هوا و ماهیان دریا

1 از هجر تو کارم اضطراب است امشب جان از پی رفتن بشتاب است امشب

2 تن را ز فراق پیچ و تاب است امشب دریاب که کار دل خراب است امشب

1 در بحر سرشکم از نجوب است حباب نی نی که دروست آفرینش پایاب

2 گردون به هزار کوکب در خوشاب افتاده بسان صدفی در گرداب

1 آئین طلب ز خود پسندان مطلب وین شیوه جز از نیازمندان مطلب

2 بی نقشی ز اهل زهد چندان مطلب وین نقش ز غیر نقش بندان مطلب