سر رشته اهل زهد از امیرعلیشیر نوایی رباعی 49
1. سر رشته اهل زهد بگسل ای دل
در دیر فنا بساز منزل ای دل
تا اندر دل تاب و از امیرعلیشیر نوایی رباعی 50
1. تا اندر دل تاب و توانی بودم
تا در بدن از روح نشانی بودم
آگاه نگشتم که درین از امیرعلیشیر نوایی رباعی 51
1. آگاه نگشتم که درین دیر کی‌ام
یا خود چی‌ام و از چی‌ام و بهر چی‌ام
از محنت عاشقی به از امیرعلیشیر نوایی رباعی 52
1. از محنت عاشقی به جانم چه کنم؟
دیوانه و رسوای جهانم چه کنم؟
گر زهر غمم کند هلاک از امیرعلیشیر نوایی رباعی 53
1. گر زهر غمم کند هلاک ای ساقی
تریاک میم دهی چه باک ای ساقی
در دیر گرت هواست از امیرعلیشیر نوایی رباعی 54
1. در دیر گرت هواست نوشیدن می
با مغبچگان بلحن چنگ و دف و نی
بر شوخی ازین عشوه از امیرعلیشیر نوایی رباعی 55
1. بر شوخی ازین عشوه گران ای ساقی
پنهان به تو هستم نگران ای ساقی
در فصل خزان برگ از امیرعلیشیر نوایی رباعی 56
1. در فصل خزان برگ رزان ای ساقی
شد کارگه رنگرزان ای ساقی