کالصبح أتانی رسولک فانجلی از فریومدی دیوان اشعار 1
1. کالصبح أتانی رسولک فانجلی
کالصبح أتانی رسولک فانجلی
همچو صبح آمد رسولت پیش من پس باز شد از فریومدی دیوان اشعار 2
1. همچو صبح آمد رسولت پیش من پس باز شد
ظلمت اندیشه ها، زینحال فالی ناطق است
ثلاث هن فی البطیخ فضل از فریومدی دیوان اشعار 3
1. ثلاث هن فی البطیخ فضل
و فی الانسان منقصه و ذله
سه وصف آن ستودست در خربزه از فریومدی دیوان اشعار 4
1. سه وصف آن ستودست در خربزه
که در آدمی باشد آن علتی
و ان امرء لاقی الهوان بارضه از فریومدی دیوان اشعار 5
1. و ان امرء لاقی الهوان بارضه
فاصبح عنها راحلا للبیب
در شهر خویش هرکه مذلت همیکشد از فریومدی دیوان اشعار 6
1. در شهر خویش هرکه مذلت همیکشد
گر غربت اختیار کند خوانمش لبیب
یقولون فی البستان للعین لذه از فریومدی دیوان اشعار 7
1. یقولون فی البستان للعین لذه
و فی الخمر و الماء الذی غیر آسن
می در میان سفره و گل بر کنار آب از فریومدی دیوان اشعار 8
1. می در میان سفره و گل بر کنار آب
گویند بهر دیده و دل داروئی نکوست
لعمرک ما کل الرجاء لصادق از فریومدی دیوان اشعار 9
1. لعمرک ما کل الرجاء لصادق
و لا کل من یخشی الأمر لواقع
بدوستی که نیاید امیدها همه راست از فریومدی دیوان اشعار 10
1. بدوستی که نیاید امیدها همه راست
نه هر چه نیز بترسند از آن شود واقع
أیها الناس أفشئو السلام از فریومدی دیوان اشعار 11
1. أیها الناس أفشئو السلام
و أطعموا الطعام و صلوا الأرحام
در بذل طعام کوش و افشای سلام از فریومدی دیوان اشعار 12
1. در بذل طعام کوش و افشای سلام
شبها بنماز کوش و الناس ینام