تا بر تن آزرده تب از ابن یمین فریومدی رباعی 13
1. تا بر تن آزرده تب افتاد مرا
یکروز نکرد هیچکس یاد مرا
...
یا رب ز خرد مدار از ابن یمین فریومدی رباعی 14
1. یا رب ز خرد مدار محروم مرا
میدار بنام نیک موسوم مرا
...
در وی زده ایم دست از ابن یمین فریومدی رباعی 15
1. در وی زده ایم دست او داند و ما
وز جام وییم مست او داند و ما
...
نائی که جمال دلستانست از ابن یمین فریومدی رباعی 16
1. نائی که جمال دلستانست او را
لبها چو عقیق در فشانست او را
...
گفتم صنما غم رهی از ابن یمین فریومدی رباعی 17
1. گفتم صنما غم رهی نیست ترا
وز درد درونم آگهی نیست ترا
...
حسنت که بر او روح از ابن یمین فریومدی رباعی 18
1. حسنت که بر او روح نظر داشت مرا
دائم لب و دیده خشک و تر داشت مرا
...
گل دید صفای آنرخ از ابن یمین فریومدی رباعی 19
1. گل دید صفای آنرخ نیکو را
از غصه درید گر ته صد تو را
...
دلدار همیگفت من از ابن یمین فریومدی رباعی 20
1. دلدار همیگفت من محزون را
کآخر چه دواکنی دل پرخون را
...
خاتون جهان جهانملک از ابن یمین فریومدی رباعی 21
1. خاتون جهان جهانملک خاتون را
آن کیسه فشان سیم و زر قانون را
...
برخیز اگر دسترسی از ابن یمین فریومدی رباعی 22
1. برخیز اگر دسترسی هست ترا
میدان بیقین که نیست پیوست ترا
...
در فتنه این و آن از ابن یمین فریومدی رباعی 23
1. در فتنه این و آن میفکن خود را
در بیم و بلای جان میفکن خود را
...
دل شد سیه از سپیدی از ابن یمین فریومدی رباعی 24
1. دل شد سیه از سپیدی برف مرا
در ده می لعل ساغری ژرف مرا
...