هر که بیند رخ آندلبر یغمائی را از فریومدی غزل 13
1. هر که بیند رخ آندلبر یغمائی را
نکند هیچ ملامت من شیدائی را
ای گشته از صفای رخت شرمسار آب از فریومدی غزل 14
1. ای گشته از صفای رخت شرمسار آب
از تشنگان لعل لبت وا مدار آب
بر من گذشت آن پسر شنگ نوش لب از فریومدی غزل 15
1. بر من گذشت آن پسر شنگ نوش لب
رخ در میان زلف چو مه در سواد شب
بیاض غمزه روی و سواد طره شب از فریومدی غزل 16
1. بیاض غمزه روی و سواد طره شب
ز روی و موی نمود آن نگار شیرین لب
بر گل سیراب او بین سنبلی پر پیچ و تاب از فریومدی غزل 17
1. بر گل سیراب او بین سنبلی پر پیچ و تاب
شام اگر هرگز ندیدی صبح صادق را نقاب
تا کرد زیر سایه نهان زلفت آفتاب از فریومدی غزل 18
1. تا کرد زیر سایه نهان زلفت آفتاب
افتاد همچو ذره مرا دل در اضطراب
روی شهر آر ای یارم گر نبودی آفتاب از فریومدی غزل 19
1. روی شهر آر ای یارم گر نبودی آفتاب
کی شدی از دیدن او دیده مشتاق آب
گر چه با ترکانه چشم مست او دارم عتاب از فریومدی غزل 20
1. گر چه با ترکانه چشم مست او دارم عتاب
هست بیحاصل چو خط هندوئی بر سطح آب
گر از روی تو افتد عکس بر آب از فریومدی غزل 21
1. گر از روی تو افتد عکس بر آب
شود جانرا مصور چهره در آب
اگر معشوق سیم اندام اهلست از فریومدی غزل 22
1. اگر معشوق سیم اندام اهلست
کشیدن از رقیبان جور سهلست
ای ترک بده باده گلفام که عیدست از فریومدی غزل 23
1. ای ترک بده باده گلفام که عیدست
وز دست مده جام غم انجام که عیدست
ای قبله صاحبنظران روی چو ماهت از فریومدی غزل 24
1. ای قبله صاحبنظران روی چو ماهت
وی فتنه دوران قمر چشم سیاهت