دلبند سمنبرست گلرفتارا از بیلقانی رباعی 1
1. دلبند سمنبرست گلرفتارا
شیرین سخنا ماه شکر گفتارا!
تا سایه فگند سرو آزاد بر آب از بیلقانی رباعی 2
1. تا سایه فگند سرو آزاد بر آب
تا عکس گل شکفته افتاد بر آب
آن دل که همیشه در طرب داشت شتاب از بیلقانی رباعی 3
1. آن دل که همیشه در طرب داشت شتاب
وان دیده که بد رخ تو وی را محراب
اکنون که شد از دست من . . . از بیلقانی رباعی 4
1. اکنون که شد از دست من . . .
وصل تو که جان من بدو یافت طرب
مه مژده دهد به عمر جاوید امشب از بیلقانی رباعی 5
1. مه مژده دهد به عمر جاوید امشب
بربط بنهد ز دست ناهید امشب
در بزم تو گل با می سوری در ساخت از بیلقانی رباعی 6
1. در بزم تو گل با می سوری در ساخت
با باده و گل نرد طرب باید باخت
مرا اندیشه ات خون در جگر سوخت از بیلقانی رباعی 7
1. مرا اندیشه ات خون در جگر سوخت
تمنای وصالت مغز سر سوخت
گل صبحدم از باد برآشفت و بریخت از بیلقانی رباعی 8
1. گل صبحدم از باد برآشفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
دوش از چشمم سرشگ خون افزون ریخت از بیلقانی رباعی 9
1. دوش از چشمم سرشگ خون افزون ریخت
وین طرفه که درجام می گلگون ریخت
ساقی ز صراحی می گلگون می ریخت از بیلقانی رباعی 10
1. ساقی ز صراحی می گلگون می ریخت
مطرب گه زخمه در مکنون می ریخت
کار دو جهان از دو محمد شد راست از بیلقانی رباعی 11
1. کار دو جهان از دو محمد شد راست
وز سایه هر دو ملت و ملک بجاست
ای دل بنشین که یار بر خواهد خاست از بیلقانی رباعی 12
1. ای دل بنشین که یار بر خواهد خاست
در کار تو دوست وار بر خواهد خاست