ملمعات در دیوان اشعار مجیرالدین بیلقانی

1 یا خلیلی اسقیانی یا خلیلی اسقیان واغیثانی بصرف الخمر عن صرف الزمان

2 خیز ای . . . سبک روح ای حریف مهربان باد پیمایی رها کن باده ای در ره گران

3 اطیب الا شیاء عندی فی اوان المهر جان شرب راح فاشربوها من کؤوس کالجفان

4 درده آن قوت روان را خوش کن ای سرو روان بزم شاه هفت کشور نصرة الدین پهلوان

1 اتی العید فی حلل من هوی وحید الزمان فرید الوری

2 و من بمواهبه المعجزات امسی مقلد حیدالوری

3 اهنیک بالعید لا و الذی هداک الی صید صیدالوری

4 اهنی بک العید طوع الجنان لانک عید لعید الوری

1 ایهاالساقی تفضل واسقنی کاس الشراب غیر ممزوج بماء بل کنار فی الحباب

2 خسروا بر تخت شاهی همچو بر چرخ آفتابی باده خور کز بخت فرخ هرچه می‌خواهی بیابی

3 لا تلمنی عاذلی فی الشرب ایام الشباب انما العمر کظل او نسیم او سحاب

4 چون ندارد کار عالم هیچ حاصل جز خرابی ای درنگ عالم از تو، به که در عشرت شتابی

1 یا ملیح الکلام هات الجام اسقنی قهوة کماء غمام

2 ای ز تو کار نیکویی به نظام پخته کن کار ما به باده خام

3 و امزج الماء بالمدام کما مزج الصبح نوره بظلام

4 باده در ده که عیش خواهد کرد ارسلان شاه آفتاب انام

1 هجرانک محرق فؤادی اعراضک زاید ودادی

2 با حسن تو کاسدست امروز بازار هر آنکه بد روادی

3 عش فی فرح و فی سرور فی دولة صاحب الایادی

4 می ده به مجیر تا کند نوش بر یاد محمد روادی

1 دمت دمعی با جفان و لست مذنب جانی و صارالقلب مشعوفا بالفاظ کمر جان

2 مرا بیدل چه می‌داری اگر چه دیده و جانی؟ ز جانت دوستر دارم مرا چندین چه رنجانی؟

3 لئن الف النوی قلبی بحب الوصل انسانی کذالم یستوجب علیه کل انسان

4 مرا گفتی بریزم من ز غم خونت به آسانی فدای خاک پای تو بدینم چند ترسانی؟

1 ادام الله ایام البهار و الیس لیله حلل النهار

2 می روشن درین شب‌های تاری چه می‌داری بیاور تا چه داری؟

3 ادر لله درک من ملیح زجاجات العقار بلانقار

4 به یاد خسرو عادل قزل خور که او را شد مسلم شهریاری

1 لاح الصباح المختفی والدیک نادی بالطرب قم فاسقنی ثم اسقنی یا بدر ماء کاللهب

2 می ده مرا می ده مرا کاندر غمت می به مرا لب بر لب امشب نه مرا کامد ز غم جانم به لب

3 یا من له قلبی فدا و صلا علی رغم العدی قد جاوز الهجر المدی والصبر افناه الطلب

4 شعر مجیر ای ماه نو بسرای بعد از راه تو در بزم شروانشاه نو شاه فریدونی نسب

1 الدیک فی صیاح واللیل فی انهزام والنور قد تبدی من لجة الظلام

2 ای همچو دیده در خوروی همچو جان گرامی چون از غم تو شادم می ده به شادکامی

3 اسمع فداک روحی فالدیک قال حقا یا معشر السکاری هبوا من المنام

4 صبح است و باده حاضر می ده که کم در افتد وقتی بدین لطیفی کاری بدین تمامی

1 هات المدام فنار السکر قد سکنت والروح من طرفک الغناج قد فتنت

2 بیاور ای دل من تنگ گشته چون دهنت از آن میی که چو عیش من است و چون سخنت

3 ما ذا علیک ادام الله لیلتنا لو ان سرت بعد ما حزنت

4 مریز خون من ای شوخ تا نگیرد سخت شه زمانه قزل ارسلان به خون منت