آخر زغم عشقت ای طفل از ملک‌الشعرا بهار غزل 372
1. آخر زغم عشقت ای طفل دبستانی
رفتم من از این عالم، عالم به تو ارزانی
نهاده کشور دل باز از ملک‌الشعرا بهار غزل 373
1. نهاده کشور دل باز رو به ویرانی
که دیده مملکتی را بدین پریشانی
نصیحتی است اگر بشنوی از ملک‌الشعرا بهار غزل 374
1. نصیحتی است اگر بشنوی زیان نکنی
که اعتماد بر اوضاع این جهان نکنی
ای کمان‌ابرو به عاشق از ملک‌الشعرا بهار غزل 375
1. ای کمان‌ابرو به عاشق کن ترحم گاه گاهی
ور نه روزی بر جهد از قلب مسکین تیر آهی
صبا ز طرهٔ جانان من از ملک‌الشعرا بهار غزل 376
1. صبا ز طرهٔ جانان من چه می‌خواهی
ز روزگار پریشان من چه می‌خواهی؟
ای تازه بهار نغز و از ملک‌الشعرا بهار غزل 377
1. ای تازه بهار نغز و زیبایی
اندر خور دیدن و تماشایی