ای نبرده کسی به کنه تو راه از بهار منظومه 1
1. ای نبرده کسی به کنه تو راه
تاری و دیو و اورمزد و اله
آن مهندس که این بنا پرداخت از بهار منظومه 2
1. آن مهندس که این بنا پرداخت
کس نداند که از برای چه ساخت
باده و این همه ز باده بتر از بهار منظومه 3
1. باده و این همه ز باده بتر
که برآورده دودمان از سر
داشت امسال ماه فروردین از بهار منظومه 4
1. داشت امسال ماه فروردین
همچو افسردگان بر ابرو چین
مثل مردمان خطا نشود از بهار منظومه 5
1. مثل مردمان خطا نشود
که دویی نیست کان سه‌تا نشود
پس ره نمرهٔ دو پیمودم از بهار منظومه 6
1. پس ره نمرهٔ دو پیمودم
زان که خود راه را بلد بودم
دیده‌ام من ز بام آنجا را از بهار منظومه 7
1. دیده‌ام من ز بام آنجا را
آن سیه‌چال عمرفرسا را
بهر آن شد بنای نمرهٔ یک از بهار منظومه 8
1. بهر آن شد بنای نمرهٔ یک
که بگیرد مقام زجر و کتک
گشت مردی شریک پرخواری از بهار منظومه 9
1. گشت مردی شریک پرخواری
کرد تقسیم توشه را باری
شب آدینه هشتم آبان از بهار منظومه 10
1. شب آدینه هشتم آبان
شد به مجلس خلاف شه عنوان
آه از انسان که چون شود سوی پست از بهار منظومه 11
1. آه از انسان که چون شود سوی پست
هیچ چیزش نمی‌شود پابست