رفتم به سر تربت محمود غنی از باباافضل کاشانی رباعی 181
1. رفتم به سر تربت محمود غنی
گفتم که چه برده ای ز دنیای دنی؟
ای آن که خلاصهٔ چهار ارکانی از باباافضل کاشانی رباعی 182
1. ای آن که خلاصهٔ چهار ارکانی
بشنو سخنی ز عالم روحانی
ای ناطق اگر به مرکز جسمانی از باباافضل کاشانی رباعی 183
1. ای ناطق اگر به مرکز جسمانی
حاصل نکنی معرفت سبحانی
ای نفس گذشت عمر در حیرانی از باباافضل کاشانی رباعی 184
1. ای نفس گذشت عمر در حیرانی
خود سیر نمی شوی ز بی سامانی
گر با تو فلک بدی سگالد، چه کنی؟ از باباافضل کاشانی رباعی 185
1. گر با تو فلک بدی سگالد، چه کنی؟
ور سوخته‌ای از تو بنالد، چه کنی؟
ای دل ز غبار تن اگر پاک شوی از باباافضل کاشانی رباعی 186
1. ای دل ز غبار تن اگر پاک شوی
تو روح مقدسی، بر افلاک شوی
تا خاص خدای را تو از جان نشوی از باباافضل کاشانی رباعی 187
1. تا خاص خدای را تو از جان نشوی
بر مرکب عشق مرد میدان نشوی
ای لطف تو دستگیر هر خود رایی از باباافضل کاشانی رباعی 188
1. ای لطف تو دستگیر هر خود رایی
وی عفو تو پرده پوش هر رسوایی
تا دیدهٔ دل ز دیده‌ها نگشایی از باباافضل کاشانی رباعی 189
1. تا دیدهٔ دل ز دیده‌ها نگشایی
هرگز ندهند دیده‌ها بینایی
زنهار در این راه مجازی نائی از باباافضل کاشانی رباعی 190
1. زنهار در این راه مجازی نائی
تا کار حقیقتی نسازی، نائی
یا رب چو بر آرندهٔ حاجات تویی از باباافضل کاشانی رباعی 191
1. یا رب چو بر آرندهٔ حاجات تویی
هم قاضی کافهٔ مهمات تویی
ای نسخهٔ نامهٔ الاهی که تویی از باباافضل کاشانی رباعی 192
1. ای نسخهٔ نامهٔ الاهی که تویی
وی آینهٔ جمال شاهی که تویی