شنیدم ز قیصر ستمدیده‌ای از آذر بیگدلی قطعه 13
1. شنیدم ز قیصر ستمدیده‌ای
چنین گفت چون قصر قیصر نماند
خوش آمد این کهن رسمم از از آذر بیگدلی قطعه 14
1. خوش آمد این کهن رسمم از آنان
که خود را از بزرگان میشمارند
ای که در بارگاه زیبایی از آذر بیگدلی قطعه 15
1. ای که در بارگاه زیبایی
نازنینان تو را نیاز آرند
حیف و صد حیف که از کجروشیهای از آذر بیگدلی قطعه 16
1. حیف و صد حیف که از کجروشیهای سپهر
بسته بر ناقه اجل، محمل درویش مجید
شکر آذر، که شب هشتم ماه از آذر بیگدلی قطعه 17
1. شکر آذر، که شب هشتم ماه آذار
دو شکفته گلم، از گلبن آمال دمید
شبی بخلوتی از چشم تنگ چشمان از آذر بیگدلی قطعه 18
1. شبی بخلوتی از چشم تنگ چشمان دور
نه هوشیار و نه مست و نه خفته نه بیدار
صبح است صبا، کوش که این از آذر بیگدلی قطعه 19
1. صبح است صبا، کوش که این نظم کنی گوش
و آنگاه زنی دامن همت بکمر بر
خلاف ظالم و ممسک، بچشم از آذر بیگدلی قطعه 20
1. خلاف ظالم و ممسک، بچشم هوشمند آذر؛
بود داد و دهش، از هر چه در گیتی است خود خوشتر
صاحبا! ای ز دیدن رویت از آذر بیگدلی قطعه 21
1. صاحبا! ای ز دیدن رویت
یافته چشم اهل بینش نور
آه، که ابری سیه، بست تتق از آذر بیگدلی قطعه 22
1. آه، که ابری سیه، بست تتق در چمن
آه که بادی خنک، کرد به گلشن عبور
الا ای نسیم سحر، پیش از از آذر بیگدلی قطعه 23
1. الا ای نسیم سحر، پیش از آن
که خیزد به تکبیر بانگ خروس
المنه لله، که سراسر همه از آذر بیگدلی قطعه 24
1. المنه لله، که سراسر همه ایران
شد غیرت روضات جنان، رشک فرادیس