سر آمد روز هجر و، با توام لب از آذر بیگدلی غزل 13
1. سر آمد روز هجر و، با توام لب بر لب است امشب؛
شبی کز عمر بتوانش شمردن، امشب است امشب
از آن لب شکوه ام بسیار و، هر از آذر بیگدلی غزل 14
1. از آن لب شکوه ام بسیار و، هر شب
بلب میآرم و، مینگرم لب
آمد سحر به پرسش من یار با رقیب از آذر بیگدلی غزل 15
1. آمد سحر به پرسش من یار با رقیب
یا من زرشک جان دهم امروز، یا رقیب
از خنده چه آلوده شود لب بعتابت از آذر بیگدلی غزل 16
1. از خنده چه آلوده شود لب بعتابت
زهر از شکرت میچکد و، آتش از آبت
مرا بکشتی و، بازم دل از تو از آذر بیگدلی غزل 17
1. مرا بکشتی و، بازم دل از تو خرسند است؛
مگر تحمل یاران ز یار تا چند است؟!
از بس دل امشبم ز تو نامهربان از آذر بیگدلی غزل 18
1. از بس دل امشبم ز تو نامهربان پر است
از گریه میکنم تهی و همچنان پر است
بلبل ما را فغان دیگر است از آذر بیگدلی غزل 19
1. بلبل ما را فغان دیگر است
حرف عشق از داستان دیگر است
ز خود روم، چو پرو بال هستیم از آذر بیگدلی غزل 20
1. ز خود روم، چو پرو بال هستیم باز است
که تنگنای دو عالم چه جای پرواز است؟!
غیر، بیهوده، پی یار وفادار از آذر بیگدلی غزل 21
1. غیر، بیهوده، پی یار وفادار من است
نشود یار کسی اگر یار من است
آنچه از مکتوب من ظاهر نشد، از آذر بیگدلی غزل 22
1. آنچه از مکتوب من ظاهر نشد، نام من است؛
و آنچه قاصد را بخاطر نیست، پیغام من است
فتاده از پی دل کودکان و غوغائی از آذر بیگدلی غزل 23
1. فتاده از پی دل کودکان و غوغائی است
تو هم بیا بتماشا که خوش تماشائی است
تیر تو کز استخوان ما جست از آذر بیگدلی غزل 24
1. تیر تو کز استخوان ما جست
بازی است کز آشیان ما جست