بیچاره بلبلی، که نبیند از آذر بیگدلی غزل 192
1. بیچاره بلبلی، که نبیند رخ گلی
مسکین گلی، که نشنود آواز بلبلی
...
فرخنده تر از مرغ بهشت است از آذر بیگدلی غزل 193
1. فرخنده تر از مرغ بهشت است حمامی
کآرد بمن از یار سفر کرده پیامی
...
هم بروش ظریفی، هم بصفا تمامی از آذر بیگدلی غزل 194
1. هم بروش ظریفی، هم بصفا تمامی
سروی اگر بباغی، ماهی اگر ببامی
...
ماه رخش چو بنمود، از طرف از آذر بیگدلی غزل 195
1. ماه رخش چو بنمود، از طرف بام نیمی
از شرم کاست، تا شد ماه تمام نیمی
...
تا می نخوری، قد رخ زرد ندانی از آذر بیگدلی غزل 196
1. تا می نخوری، قد رخ زرد ندانی ؛
تا جان ندهی، فایده ی درد ندان ی
...
بر آستان، مگرم پاسبان بگردانی از آذر بیگدلی غزل 197
1. بر آستان، مگرم پاسبان بگردانی
که راه غیر از آن آستان بگردانی
...
تو را که گفت : رخ از دوستان از آذر بیگدلی غزل 198
1. تو را که گفت : رخ از دوستان بگردانی؟!
ز دوستان، رخ چون بوستان بگردانی؟!
...
یاری من، ای یار جفا کار چه از آذر بیگدلی غزل 199
1. یاری من، ای یار جفا کار چه دانی؟!
بیمار نه یی، قدر پرستار چه دانی؟!
...
بیک ایما، همانکه میدانی از آذر بیگدلی غزل 200
1. بیک ایما، همانکه میدانی
برد از ما همانکه میدانی
...
ای بسیما، همانکه میدانی؛ از آذر بیگدلی غزل 201
1. ای بسیما، همانکه میدانی؛
تو شهی، ما همانکه میدانی
...
کنی تا چند آزارم که زاری‌های از آذر بیگدلی غزل 202
1. کنی تا چند آزارم که زاری‌های من بینی؟!
به یاری کوش چون یاران، که یاری‌های من بینی!
...
پیران بی گنه را، کشتی گر از آذر بیگدلی غزل 203
1. پیران بی گنه را، کشتی گر از نگاهی؛
جرمی نداری آری، طفلی و بیگناهی
...