دفتر دوم در جوهرالذات عطار نیشابوری

1 یکی پرسید از مجنون یکی روز که ای اندر بلای عشق پیروز

2 وصال دوست داری بی بهانه چرا مجنون شدی اینت بهانه

3 چو لیلی در زمانت رخ نماید دم از آئینه‌ات کلّی رباید

4 ترا لیلی چو دیدارست حاصل چرا هر لحظه میگردی تو عاقل

1 ز اصل کاف و نون گشتی تو پیدا در این روی زمین گشتی هویدا

2 از آنجا آمدی بی جسم و بی جان در اینجا فاش گشتی، راز خود دان

3 تو نور جوهر ذات و صفاتی که از حضرت کنون عین حیاتی

4 اگر خورشید لاهوتی بیابی حقیقت مرغ ناسوتی بیابی

1 از آن نور است بیشک تابش ماه از آن اینجا زند هر ماه خرگاه

2 از آن نور است عرش اعظم کل که پیدا گشت اندر آدم کل

3 از آن نورست فرش اینجا پدیدار حقیقت نور ذاتست او خبر دار

4 از آن نورست اینجا عین کرسی نموداریست ازوی روح قدسی

1 تو بیچون آمدی این راز بشنو یقین انجام با آغاز بشنو

2 تو بیچون آمدی اندر نمودار ز ذات خویش اینجاگه پدیدار

3 تو بیچون آمدی در عرش اعظم از آن دم بیشکی در سوی آن دم

4 تو بیچون آمدی در عرش اینجا نمودی روی خود در فرش اینجا

1 از آن نور است بیشک تابش ماه از آن اینجا زند هر ماه خرگاه

2 از آن نور است عرش اعظم کل که پیدا گشت اندر آدم کل

3 از آن نورست فرش اینجا پدیدار حقیقت نور ذاتست او خبر دار

4 از آن نورست اینجا عین کرسی نموداریست ازوی روح قدسی

1 وصال شاه میجویند جمله یقین از وصل میگویند جمله

2 وصال شاه آن یابد یقین باز که سر دربازد از عین الیقین باز

3 وصال شاه آن یابد ز دنیا که مر چیزی نیابد عین مولی

4 وصال شاه آن یابد که در راز یکی داند همه در قرب و اعزاز

1 کسانی کین بهشت جاودانی طلبکارند اندر زندگانی

2 طلبکار بهشت جاودانند حققت مر طلبکار جنانند

3 بتقوی و کم آزاری و طاعت بسر بردند در عین سعادت

4 شب تاریک اندر فکر بودند حقیقت روز و شب در ذکر بودند

1 وصال شاه میجویند جمله یقین از وصل میگویند جمله

2 وصال شاه آن یابد یقین باز که سر دربازد از عین الیقین باز

3 وصال شاه آن یابد ز دنیا که مر چیزی نیابد عین مولی

4 وصال شاه آن یابد که در راز یکی داند همه در قرب و اعزاز

1 از آن حضرت زمستان را نظر کن دل و جانت دگر زین سر خبر کن

2 نه باران آید از آن حضرتِ پاک زمستان اندر اینجا بر سر خاک

3 حقیقت آب آن دریای بود است که در اینجا حقیقت رخ نمود است

4 از آن حضرت بدین منزل کند را شود در کوه و یخ در کوه پیدا

1 کسانی کین بهشت جاودانی طلبکارند اندر زندگانی

2 طلبکار بهشت جاودانند حققت مر طلبکار جنانند

3 بتقوی و کم آزاری و طاعت بسر بردند در عین سعادت

4 شب تاریک اندر فکر بودند حقیقت روز و شب در ذکر بودند