تاگل ز گریبان از عطار نیشابوری مختارنامه 37
1. تاگل ز گریبان چمن سر بر کرد
بلبل هر دم مشغلهٔ دیگر کرد
...
ای گل به دریغِ از عطار نیشابوری مختارنامه 38
1. ای گل به دریغِ عمر دل پُر خون کن
ور ماتم خویش میکنی اکنون کن
...
گرچه گل تر درآمدن از عطار نیشابوری مختارنامه 39
1. گرچه گل تر درآمدن سر تیز است
چه سود که در وقت شدن خونریز است
...
میریخت گل و ز خاک از عطار نیشابوری مختارنامه 40
1. میریخت گل و ز خاک مفرش میکرد
وز بیم شدن سینه پُر آتش میکرد
...
بشکفت به صد هزار از عطار نیشابوری مختارنامه 41
1. بشکفت به صد هزار خوبی گل مست
وز رعنایی جلوه گری در پیوست
...
غنچه که چو پسته از عطار نیشابوری مختارنامه 42
1. غنچه که چو پسته لب شود خندانش
از کم عمری بر لبش آمد جانش
...
با گل گفتم که داد از عطار نیشابوری مختارنامه 43
1. با گل گفتم که داد بستان و برو
آب رخ خود خواه ز باران و برو
...
بلبل سخنی گفت از عطار نیشابوری مختارنامه 44
1. بلبل سخنی گفت به گل آهسته
یعنی که بپیوند بدین دلخسته
...
گل گفت که در خاک از عطار نیشابوری مختارنامه 45
1. گل گفت که در خاک چرا ننشینم
چون از زر خود دست تهی می‌بینم
...
بلبل به سحر نعره‌زنان از عطار نیشابوری مختارنامه 46
1. بلبل به سحر نعره‌زنان می‌آشفت
وز غنچهٔ سر تیز حدیثی می‌گفت
...
در غنچه نگاه کن از عطار نیشابوری مختارنامه 47
1. در غنچه نگاه کن که چون میجوشد
پیکانش نگر که همچو خون میجوشد
...
چون شور ز گل در از عطار نیشابوری مختارنامه 48
1. چون شور ز گل در دل بلبل افتاد
در هر رگ او هزار غلغل افتاد
...