باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات در مختارنامه عطار نیشابوری

1 ما رندان را حلقه به گوش آمده‌ایم ناخورده شراب در خروش آمده‌ایم

2 دست از بد و نیک و کفر و اسلام بدار دُردی در دِه دُردنوش آمده‌ایم

1 ما خرقهٔ رسم، از سرانداخته‌ایم سر را، بَدَلِ خرقه، درانداخته‌ایم

2 هر چیز که سدِّ راه ما خواهد بود گر خود همه جان است برانداخته‌ایم

1 تا دل به غم عشق تو در خواهد بود دُردی کش و رند و در بدر خواهد بود

2 بر لوح نوشتهاند کاین بی سر و بن هر روز به صد نوع بتر خواهد بود

1 زانگه که مرا عشق تودرکار آورد بی صبری و بی قراریم بار آورد

2 تسبیح و ردا صلیب و زنّار آورد جان برد و ازین متاع بسیار آورد

1 در عشق تو دین خویش نو خواهم کرد در ترسایی گفت و شنو خواهم کرد

2 زنّارِ چهارْ کرد برخواهم بست دستار به میخانه گرو خواهم کرد

1 سودای توام بیدل و دین میخواهد خمّار و خرابات نشین میخواهد

2 من میخواهم که عاقلی باشم چُست دیوانگی توام چنین میخواهد

1 آن رفت که گفتمی من از زهد سخن اکنون من و دَردِ نو و دُردی کهن

2 دی سر و بُنِ صومعهٔ دین بودم و امروز به میخانه شدم بی سر و بن

1 معشوقه نه سر،‌نه سروری میخواهد حیرانی و زیر و زَبَری میخواهد

2 من زاهد فوطه پوش چون دانم بود چون یار مرا قلندری میخواهد

1 چون با سرو دستار نمیپردازم دستار به میخانه فرو اندازم

2 اندر همه کیسه یک درم نیست مرا وین طرفه که هر دو کون در میبازم

1 در عشق بزرگیم به خردی بدهم وین سرخی روی خود به زردی بدهم

2 از صافی دین چو قطرهای نیست مرا سجّاده گرو کنم به دُردی بدهم