گفتی که اگر میطلبی تدبیری از عطار نیشابوری مختارنامه 61
1. گفتی که اگر میطلبی تدبیری
هرچت باید بخواه بیتأخیری
دل روی بدان زلفِ سرافراز آورد از عطار نیشابوری مختارنامه 62
1. دل روی بدان زلفِ سرافراز آورد
با هر شکن زلف تو صد راز آورد
گه لعلِ تو از قند دلم خواهد تافت از عطار نیشابوری مختارنامه 63
1. گه لعلِ تو از قند دلم خواهد تافت
گه زلفِ تو از بند دلم خواهد تافت
تا زلف ترا به خونِ دل، رای افتاد از عطار نیشابوری مختارنامه 64
1. تا زلف ترا به خونِ دل، رای افتاد
دل در سرِ زلفِ تو به صد جای افتاد
در زلفِ تو صد حلقهٔ دیگرگون است از عطار نیشابوری مختارنامه 65
1. در زلفِ تو صد حلقهٔ دیگرگون است
هر حلقهٔ او تشنهٔ صدصد خون است
ای بیخبر از رنج و گرفتاری من از عطار نیشابوری مختارنامه 66
1. ای بیخبر از رنج و گرفتاری من
شادم که تو خوشدلی به غمخواری من
گر کشته شوم کشته به نامِ تو شوم از عطار نیشابوری مختارنامه 67
1. گر کشته شوم کشته به نامِ تو شوم
ور بندهٔ کس شوم غلام تو شوم
چون نیست ز عقل ذرّهای توفیرم از عطار نیشابوری مختارنامه 68
1. چون نیست ز عقل ذرّهای توفیرم
تا می چه کنم عقل، کمش میگیرم
تا زلفِ زره ورت به هم تافته شد از عطار نیشابوری مختارنامه 69
1. تا زلفِ زره ورت به هم تافته شد
گوئی که هزار نافه بشکافته شد
تا در سرِ زلفت خم و تاب افکندی از عطار نیشابوری مختارنامه 70
1. تا در سرِ زلفت خم و تاب افکندی
این سوخته را دل به عذاب افکندی
چون مشکِ خط تو سایه‌ور می‌افتد از عطار نیشابوری مختارنامه 71
1. چون مشکِ خط تو سایه‌ور می‌افتد
خورشید به زیرِ سایه درمی‌افتد
زلف تودگر ز دست نگذارم من از عطار نیشابوری مختارنامه 72
1. زلف تودگر ز دست نگذارم من
تا بو که دل از شست برون آرم من