شیر اجلت چو درکمین خواهد بود از عطار نیشابوری مختارنامه 1
1. شیر اجلت چو درکمین خواهد بود
در خاک فتادنت یقین خواهد بود
گیرم که ترا لطف الاهی آمد از عطار نیشابوری مختارنامه 2
1. گیرم که ترا لطف الاهی آمد
در ملک تو ماه تا به ماهی آمد
چون روی تو در هلاک خواهد بودن از عطار نیشابوری مختارنامه 3
1. چون روی تو در هلاک خواهد بودن
قسم تو دو گز مغاک خواهد بودن
از آتش دل چو دود بر خواهی خاست از عطار نیشابوری مختارنامه 4
1. از آتش دل چو دود بر خواهی خاست
وز راه زیان و سود برخواهی خاست
زان پیش که در عینِ هلاکت فکنند از عطار نیشابوری مختارنامه 5
1. زان پیش که در عینِ هلاکت فکنند
بفکن همه پاک، بو که پاکت فکنند
تا کی به نظارهٔ جهان خواهی زیست از عطار نیشابوری مختارنامه 6
1. تا کی به نظارهٔ جهان خواهی زیست
فارغ ز طلسم جسم و جان خواهی زیست
گاهی به قبولِ خلق خواهی آویخت از عطار نیشابوری مختارنامه 7
1. گاهی به قبولِ خلق خواهی آویخت
گاهی به عصا و دلق خواهی آویخت
گر در کوهی مقیم و گر در دشتی از عطار نیشابوری مختارنامه 8
1. گر در کوهی مقیم و گر در دشتی
بر خاک گذشتگان مجاور گشتی
چون رفتنِ بیقیاس داری در پی از عطار نیشابوری مختارنامه 9
1. چون رفتنِ بیقیاس داری در پی
چندانک روی هراس داری در پی
ره بس دور است توشه بردار و برو از عطار نیشابوری مختارنامه 10
1. ره بس دور است توشه بردار و برو
فارغ منشین تمام بردار وبرو
هر رنگ که ممکن است آمیخته گیر از عطار نیشابوری مختارنامه 11
1. هر رنگ که ممکن است آمیخته گیر
هر فتنه که ساکن است انگیخته گیر
گیرم که جهان به کام دیدی وشدی از عطار نیشابوری مختارنامه 12
1. گیرم که جهان به کام دیدی وشدی
زلف همه دلبران کشیدی و شدی